крсте петков мисирков – Kurir.mk https://arhiva.kurir.mk Најнови вести Wed, 08 Feb 2023 07:42:31 +0000 mk-MK hourly 1 https://wordpress.org/?v=6.3.3 https://arhiva.kurir.mk/wp-content/uploads/2017/12/cropped-favicon-32x32.png крсте петков мисирков – Kurir.mk https://arhiva.kurir.mk 32 32 Ново дополнето издание на книгата „Крсте Петков Мисирков- македонскиот меѓник“ на Свето Стаменов https://arhiva.kurir.mk/makedonija/kultura/novo-dopolneto-izdanie-na-knigata-krste-petkov-misirkov-makedonskiot-megnik-na-sveto-stamenov/ https://arhiva.kurir.mk/makedonija/kultura/novo-dopolneto-izdanie-na-knigata-krste-petkov-misirkov-makedonskiot-megnik-na-sveto-stamenov/#respond Wed, 08 Feb 2023 07:42:31 +0000 https://kurir.mk/?p=797667

Во чест на 70-годишнината од формирањето на Институтот за македонски јазик „Крсте Мисирков“ – Скопје и 120-годишнината од излегувањето на македонската „златна“ книга „За македонцките работи“ на Крсте Петков Мисирков, утре во амфитеатарот на Институтот за македонски јазик „Крсте Мисирков“ ќе биде одржана промоција на книгата „Крсте Петков Мисирков – македонскиот меѓник“ (прво и второ изменето и дополнето издание) на публицистот, политиколог и новинар на Македонското радио - Радио Скопје, Свето Стаменов. Првото издание, чиј тираж е веќе исцрпен, беше објавено во 2020 година по повод 90-годишнината од смртта на Крсте Петков Мисирков и 115–годишнината од објавувањето на неговата книга „За македонцките работи“, додека второто изменето и дополнето издание, кое беше објавено пред само два – три месеци, е посветено на 95-годишнината од смртта на Крсте Петков Мисирков, според многумина, најзначајниот Македонец на XX век. Крсте Петков Мисирков, основоположник и кодификатор на македонскиот литературен јазик и правопис и на автохтоноста на македонската национална свест, револуционер и бескомпромисен борец против туѓите пропаганди и за македонска национална афирмација. Крсте Петков Мисирков - филолог, славист, историчар, етнограф, аналитичар на национално - политичките проблеми, публицист, собирач и проучувач на македонското народно творештво, автор и издавач на првото списание на современ македонски јазик „Вардар” и на македонската „златна” книга „За македонцките работи” која, пред сè, е одраз на неговата бескомпромисна борба за самостојноста на македонскиот народ токму во времето на најжестоките пропаганди на соседните држави, но уште повеќе, дело од непроценлива вредност за македонскиот народ во неговата вековна борба за слобода и за создавање сопствена македонска држава и сопствен македонски литературен јазик. Но, и книга која претставува „македонска национална програма“, која е актуелна и денес, 120 години по нејзиното објавување. Второто изменето и дополнето издание на „Крсте Петков Мисирков – македонскиот меѓник“, кое содржи 20 радио – интервјуа, е поделено на три дела: интервјуа посветени на 90-годишнината од смртта на Крсте Петков Мисирков, реализирани во периодот од 26 јули 2016 до 21 февруари 2017 година; интервјуа посветени на 115-годишнината од објавувањето на македонската „златна“ книга „За македонцките работи“, реализирани во периодот од 15 октомври до 19 ноември 2018 година и интервјуа посветени на 95-годишнината од смртта на Крсте Петков Мисирков, реализирани во периодот од 28 мај до 16 септември 2021 година. Така, во рамките на редовната попладневна програма „Актуелно” и авторскиот проект „Quo vadis”, свои видувања за одделни аспекти од животниот пат и од творештвото на Крсте Петков Мисирков изложија: проф. д-р Васил Тоциновски, проф. д-р Људмил Спасов, проф. д-р Снежана Веновска - Антевска, проф. д-р Димитар Пандев, проф. д-р Васил Дрвошанов, проф. д-р Вера Стојчевска - Антиќ, академик Блаже Ристовски, д-р Славчо Ковилоски, проф. д-р Марија Коробар – Белчева, проф. д-р Елена Јованова – Грујовска, проф. д-р Максим Каранфиловски, проф. д-р Лидија Тантуровска и доц. д-р Ана Витанова – Рингачева. И ова второ изменето и дополнето издание на „Крсте Петков Мисирков - македонскиот меѓник“ на Свето Стаменов несомнено може да се смета за јасен и недвосмилен македонски одговор на најновата антимакедонска кампања што во последниве две – три години континуирано ја спроведуваат бугарските официјални власти и некои бугарски академски кругови со која се негираат посебноста на македонската нација, нејзиниот национален идентитет, нејзината историја и, особено, македонскиот стандарден јазик. Промотори на книгата „Крсте Петков – македонскиот меѓник“ ќе бидат: проф. д-р Васил Тоциновски, проф. д-р Лидија Тантуровска, проф. д-р Људмил Спасов и проф. д-р Димитар Пандев, додека, пак, поздравната реч е на проф. д-р Елена Јованова – Грујовска, директор на Институтот за македонски јазик „Крсте Мисирков“ – Скопје, а модератор ќе биде м-р Елизабета Кузмановска.]]>

Во чест на 70-годишнината од формирањето на Институтот за македонски јазик „Крсте Мисирков“ – Скопје и 120-годишнината од излегувањето на македонската „златна“ книга „За македонцките работи“ на Крсте Петков Мисирков, утре во амфитеатарот на Институтот за македонски јазик „Крсте Мисирков“ ќе биде одржана промоција на книгата „Крсте Петков Мисирков – македонскиот меѓник“ (прво и второ изменето и дополнето издание) на публицистот, политиколог и новинар на Македонското радио - Радио Скопје, Свето Стаменов. Првото издание, чиј тираж е веќе исцрпен, беше објавено во 2020 година по повод 90-годишнината од смртта на Крсте Петков Мисирков и 115–годишнината од објавувањето на неговата книга „За македонцките работи“, додека второто изменето и дополнето издание, кое беше објавено пред само два – три месеци, е посветено на 95-годишнината од смртта на Крсте Петков Мисирков, според многумина, најзначајниот Македонец на XX век. Крсте Петков Мисирков, основоположник и кодификатор на македонскиот литературен јазик и правопис и на автохтоноста на македонската национална свест, револуционер и бескомпромисен борец против туѓите пропаганди и за македонска национална афирмација. Крсте Петков Мисирков - филолог, славист, историчар, етнограф, аналитичар на национално - политичките проблеми, публицист, собирач и проучувач на македонското народно творештво, автор и издавач на првото списание на современ македонски јазик „Вардар” и на македонската „златна” книга „За македонцките работи” која, пред сè, е одраз на неговата бескомпромисна борба за самостојноста на македонскиот народ токму во времето на најжестоките пропаганди на соседните држави, но уште повеќе, дело од непроценлива вредност за македонскиот народ во неговата вековна борба за слобода и за создавање сопствена македонска држава и сопствен македонски литературен јазик. Но, и книга која претставува „македонска национална програма“, која е актуелна и денес, 120 години по нејзиното објавување. Второто изменето и дополнето издание на „Крсте Петков Мисирков – македонскиот меѓник“, кое содржи 20 радио – интервјуа, е поделено на три дела: интервјуа посветени на 90-годишнината од смртта на Крсте Петков Мисирков, реализирани во периодот од 26 јули 2016 до 21 февруари 2017 година; интервјуа посветени на 115-годишнината од објавувањето на македонската „златна“ книга „За македонцките работи“, реализирани во периодот од 15 октомври до 19 ноември 2018 година и интервјуа посветени на 95-годишнината од смртта на Крсте Петков Мисирков, реализирани во периодот од 28 мај до 16 септември 2021 година. Така, во рамките на редовната попладневна програма „Актуелно” и авторскиот проект „Quo vadis”, свои видувања за одделни аспекти од животниот пат и од творештвото на Крсте Петков Мисирков изложија: проф. д-р Васил Тоциновски, проф. д-р Људмил Спасов, проф. д-р Снежана Веновска - Антевска, проф. д-р Димитар Пандев, проф. д-р Васил Дрвошанов, проф. д-р Вера Стојчевска - Антиќ, академик Блаже Ристовски, д-р Славчо Ковилоски, проф. д-р Марија Коробар – Белчева, проф. д-р Елена Јованова – Грујовска, проф. д-р Максим Каранфиловски, проф. д-р Лидија Тантуровска и доц. д-р Ана Витанова – Рингачева. И ова второ изменето и дополнето издание на „Крсте Петков Мисирков - македонскиот меѓник“ на Свето Стаменов несомнено може да се смета за јасен и недвосмилен македонски одговор на најновата антимакедонска кампања што во последниве две – три години континуирано ја спроведуваат бугарските официјални власти и некои бугарски академски кругови со која се негираат посебноста на македонската нација, нејзиниот национален идентитет, нејзината историја и, особено, македонскиот стандарден јазик. Промотори на книгата „Крсте Петков – македонскиот меѓник“ ќе бидат: проф. д-р Васил Тоциновски, проф. д-р Лидија Тантуровска, проф. д-р Људмил Спасов и проф. д-р Димитар Пандев, додека, пак, поздравната реч е на проф. д-р Елена Јованова – Грујовска, директор на Институтот за македонски јазик „Крсте Мисирков“ – Скопје, а модератор ќе биде м-р Елизабета Кузмановска.]]>
https://arhiva.kurir.mk/makedonija/kultura/novo-dopolneto-izdanie-na-knigata-krste-petkov-misirkov-makedonskiot-megnik-na-sveto-stamenov/feed/ 0
148 години од раѓањето на Крсте Петков Мисирков https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/148-godini-od-ragjanjeto-na-krste-petkov-misirkov/ https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/148-godini-od-ragjanjeto-na-krste-petkov-misirkov/#respond Fri, 18 Nov 2022 07:10:05 +0000 https://kurir.mk/?p=762719

На 18 ноември во 1874 година во селото Постол, Егејска Македонија, е роден Крсте Петков Мисирков, истакнат македонски филолог, лингвист, историчар, фолклорист, етнограф, публицист, политичар, револуционер и борец за македонската национална афирмација. Во 1903 година ја издал книгата „За македонцките работи“, која претставува одраз и израз на неговата борба за самобитноста на македонскиот народ. Во 1905 година, во Одеса го издавал на македонски јазик, весникот „Вардар“. Умрел во Софија, во Бугарија, на 26 јули 1926 година.]]>

На 18 ноември во 1874 година во селото Постол, Егејска Македонија, е роден Крсте Петков Мисирков, истакнат македонски филолог, лингвист, историчар, фолклорист, етнограф, публицист, политичар, револуционер и борец за македонската национална афирмација. Во 1903 година ја издал книгата „За македонцките работи“, која претставува одраз и израз на неговата борба за самобитноста на македонскиот народ. Во 1905 година, во Одеса го издавал на македонски јазик, весникот „Вардар“. Умрел во Софија, во Бугарија, на 26 јули 1926 година.]]>
https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/148-godini-od-ragjanjeto-na-krste-petkov-misirkov/feed/ 0
Второ изменето и дополнето издание на „Крсте Петков Мисирков – македонскиот меѓник“ на Свето Стаменов https://arhiva.kurir.mk/makedonija/kultura/vtoro-izmeneto-i-dopolneto-izdanie-na-krste-petkov-misirkov-makedonskiot-megjnik-na-sveto-stamenov/ https://arhiva.kurir.mk/makedonija/kultura/vtoro-izmeneto-i-dopolneto-izdanie-na-krste-petkov-misirkov-makedonskiot-megjnik-na-sveto-stamenov/#respond Thu, 17 Nov 2022 07:25:14 +0000 https://kurir.mk/?p=762140

Од печат штотуку излезе второто изменето и дополнето издание на книгата „Крсте Петков Мисирков – македонскиот меѓник“ на еден од најплодните македонски публицисти, политиколог и новинар на Македонското радио – Радио Скопје, Свето Стаменов, чие прво издание беше објавено во 2020 година. Како што соопшти авторот, ова второ изменето и дополнето издание е посветено на 95-годишнината од смртта на, според многумина, најзначајниот Македонец на XX век – Крсте Петков Мисирков. Тој се смета за основоположник и кодификатор на македонскиот литературен јазик и правопис и на автохтоноста на македонската национална свест, револуционер и бескомпромисен борец против туѓите пропаганди и за македонска национална афирмација и основоположник и активен учесник во македонските научно – литературни и национално – политички друштва во Белград, Санкт Петербург, Одеса и Софија и раководител на Тајниот македонско – одрински кружок – ТМОК. Крсте Петков Мисирков –  филолог, славист, историчар, етнограф, аналитичар на национално – политичките проблеми, публицист, собирач и проучувач на македонското народно творештво, автор и издавач на првото списание на современ македонски јазик „Вардар” и на македонската „златна“ книга „За македонцките работи“. Оваа книга, како што се наведува во соопштението, пред сè, е одраз на неговата бескомпромисна борба за самостојноста на македонскиот народ токму во времето на најжестоките пропаганди на соседните држави, но уште повеќе, дело од непроценлива вредност за македонскиот народ во неговата вековна борба за слобода и за создавање сопствена македонска држава и сопствен македонски литературен јазик. Но, и книга која претставува „Македонска национална програма“, која е актуелна и денес, речиси 120 години по нејзиното објавување. Едноставно, како што истакна во своето интервју покојниот академик Блаже Ристовски, кој целиот свој работен век го посвети на животот и делото на Крсте Петков Мисирков, „да се зборува за Крсте Петков Мисирков денес значи да се зборува за најзначајната линост во новата национална и културна историја на Македонија. Тој е претставник на македонската интелигенција од крајот на XIX и почетокот на XX век и на Движењето, новото движење, како што го именува самиот тој, што претпоставуваше македонска нација, македонски јазик, македонска црква и македонска национална држава“. Книгата содржи 20 радио – интервјуа (разговори) со еминентни универзитетски професори, македонисти, извонредни познавачи и почитувачи на грандиозното дело на Крсте Петков Мисирков. Поделена е на три дела: интервјуа посветени на 90-годишнината од смртта на Крсте Петков Мисирков, резлизирани во периодот од 26 јули 2016 до 21 февруари 2017 година; интервјуа посветени на 115-годишнината од објавувањето на македонската „златна“ книга „За македонцките работи“, реализирани во периодот од 15 октомври до 19 ноември 2018 година и интервјуа посветени на 95-годишнината од смртта на Крсте Петков Мисирков, реализирани во периодот од 28 мај до 16 септември 2021 гдина. Во рамките на редовната попладневна програма „Актуелно“ и авторскиот проект „Quo vadis”, свои видувања за одделни аспекти од животниот пат и од творештвото на Крсте Петков Мисирков изложија: проф. д-р Васил Тоциновски, проф. д-р Људмил Спасов, проф. д-р Снежана Веновска – Антевска, проф. д-р Димитар Пандев, проф. д-р Васил Дрвошанов, проф. д-р Вера Стојчевска – Антиќ, академик Блаже Ристовски, д-р Славчо Ковилоски, проф. д-р Марија Коробар – Белчева, проф. д-р Елена Јованова – Грујовска, проф. д-р Максим Каранфиловски, проф. д-р Лидија Тантуровска и доц. д-р Ана Витанова – Рингачева.    – И ова второ изменето и дополнето издание на „Крсте Петков Мисирков – македонскиот меѓник“ на Свето Стаменов несомнено може да се смета за јасен и недвосмилен македонски одговор на најновата антимакедонска кампања што во последниве две – три години континуирано ја спроведуваат бугарските официјални власти и некои бугарски академски кругови со која се негираат посебноста на македонската нација, нејзиниот национален идентитет, нејзината историја и, особено, македонскиот стандарден јазик, смета авторот на делото, Свето Стаменов. (МИА)]]>

Од печат штотуку излезе второто изменето и дополнето издание на книгата „Крсте Петков Мисирков – македонскиот меѓник“ на еден од најплодните македонски публицисти, политиколог и новинар на Македонското радио – Радио Скопје, Свето Стаменов, чие прво издание беше објавено во 2020 година. Како што соопшти авторот, ова второ изменето и дополнето издание е посветено на 95-годишнината од смртта на, според многумина, најзначајниот Македонец на XX век – Крсте Петков Мисирков. Тој се смета за основоположник и кодификатор на македонскиот литературен јазик и правопис и на автохтоноста на македонската национална свест, револуционер и бескомпромисен борец против туѓите пропаганди и за македонска национална афирмација и основоположник и активен учесник во македонските научно – литературни и национално – политички друштва во Белград, Санкт Петербург, Одеса и Софија и раководител на Тајниот македонско – одрински кружок – ТМОК. Крсте Петков Мисирков –  филолог, славист, историчар, етнограф, аналитичар на национално – политичките проблеми, публицист, собирач и проучувач на македонското народно творештво, автор и издавач на првото списание на современ македонски јазик „Вардар” и на македонската „златна“ книга „За македонцките работи“. Оваа книга, како што се наведува во соопштението, пред сè, е одраз на неговата бескомпромисна борба за самостојноста на македонскиот народ токму во времето на најжестоките пропаганди на соседните држави, но уште повеќе, дело од непроценлива вредност за македонскиот народ во неговата вековна борба за слобода и за создавање сопствена македонска држава и сопствен македонски литературен јазик. Но, и книга која претставува „Македонска национална програма“, која е актуелна и денес, речиси 120 години по нејзиното објавување. Едноставно, како што истакна во своето интервју покојниот академик Блаже Ристовски, кој целиот свој работен век го посвети на животот и делото на Крсте Петков Мисирков, „да се зборува за Крсте Петков Мисирков денес значи да се зборува за најзначајната линост во новата национална и културна историја на Македонија. Тој е претставник на македонската интелигенција од крајот на XIX и почетокот на XX век и на Движењето, новото движење, како што го именува самиот тој, што претпоставуваше македонска нација, македонски јазик, македонска црква и македонска национална држава“. Книгата содржи 20 радио – интервјуа (разговори) со еминентни универзитетски професори, македонисти, извонредни познавачи и почитувачи на грандиозното дело на Крсте Петков Мисирков. Поделена е на три дела: интервјуа посветени на 90-годишнината од смртта на Крсте Петков Мисирков, резлизирани во периодот од 26 јули 2016 до 21 февруари 2017 година; интервјуа посветени на 115-годишнината од објавувањето на македонската „златна“ книга „За македонцките работи“, реализирани во периодот од 15 октомври до 19 ноември 2018 година и интервјуа посветени на 95-годишнината од смртта на Крсте Петков Мисирков, реализирани во периодот од 28 мај до 16 септември 2021 гдина. Во рамките на редовната попладневна програма „Актуелно“ и авторскиот проект „Quo vadis”, свои видувања за одделни аспекти од животниот пат и од творештвото на Крсте Петков Мисирков изложија: проф. д-р Васил Тоциновски, проф. д-р Људмил Спасов, проф. д-р Снежана Веновска – Антевска, проф. д-р Димитар Пандев, проф. д-р Васил Дрвошанов, проф. д-р Вера Стојчевска – Антиќ, академик Блаже Ристовски, д-р Славчо Ковилоски, проф. д-р Марија Коробар – Белчева, проф. д-р Елена Јованова – Грујовска, проф. д-р Максим Каранфиловски, проф. д-р Лидија Тантуровска и доц. д-р Ана Витанова – Рингачева.    – И ова второ изменето и дополнето издание на „Крсте Петков Мисирков – македонскиот меѓник“ на Свето Стаменов несомнено може да се смета за јасен и недвосмилен македонски одговор на најновата антимакедонска кампања што во последниве две – три години континуирано ја спроведуваат бугарските официјални власти и некои бугарски академски кругови со која се негираат посебноста на македонската нација, нејзиниот национален идентитет, нејзината историја и, особено, македонскиот стандарден јазик, смета авторот на делото, Свето Стаменов. (МИА)]]>
https://arhiva.kurir.mk/makedonija/kultura/vtoro-izmeneto-i-dopolneto-izdanie-na-krste-petkov-misirkov-makedonskiot-megjnik-na-sveto-stamenov/feed/ 0
НА ДЕНЕШЕН ДЕН: Во 1926 година починал македонскиот лингвист Крсте П. Мисирков, автор на „За македонцките работи“ https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/na-deneshen-den-vo-1926-godina-pochinal-makedonskiot-lingvist-krste-p-misirkov-avtor-na-za-makedonckite-raboti/ https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/na-deneshen-den-vo-1926-godina-pochinal-makedonskiot-lingvist-krste-p-misirkov-avtor-na-za-makedonckite-raboti/#respond Tue, 26 Jul 2022 17:39:17 +0000 https://kurir.mk/?p=710484

На денешен ден во 1926 година починал Крсте Петков Мисирков, македонски филолог и лингвист, роден на 18 ноември 1874 година во селото Постол, во Егејска Македонија. Тој е истакнат македонски филолог, лингвист, историчар, фолклорист, етнограф, публицист, политичар, револуционер и борец за македонската национална афирмација. Во 1903 година ја издал книгата „За македонцките работи“, која претставува одраз и израз на неговата борба за самобитноста на македонскиот народ. Во 1905 година, во Одеса го издавал на македонски јазик, весникот „Вардар. Умрел во Софија, во Бугарија, на 26 јули 1926 година. Мисирков е кодификатор на македонскиот литературен јазик и правопис и идеолог за единство на македонскиот народ со интелегенцијата. Тој е и автор на првото списание на современ македонски јазик, основоположник и активен учесник во македонските научно-литературни и национално-политички друштва во Белград, Санкт Петерсбург, Одеса и Софија, раководител на ТМОК и личност на македонскиот 20 век. Мисирков е автор на книгата „За македонцките работи“, списанието „Вардар“ и голем број на научни статии објавени во различни весници. Покрај авторската дејност тој се занимавал и со превод на литературни дела и собирање на народни творби. Селото Постол – Ениџевардарско каде е роден Крсте Петков Мисирков се наоѓа во Егејска Македонија, недалеку од древната македонска престолнина Пела. Шест одделенија основно училиште завршил во родното место, слушајќи настава на грчки јазик и на таков начин го совладал туѓиот, наметнат јазик. Лошата материјална сoстојба на неговото семејство не му дозволила да го продолжи веднаш неговото образование. По неколкугодишна пауза, Мисирков се здобил со стипендија од српското друштво „Свети Сава“. Тоа биле првите закани за навлегување и на српската пропаганда во Македонија, преку инсталирање на разни стипендии за едуцирање на т.н. свој кадар како што веќе правеле грчката и бугарската пропаганда во Македонија. Користејќи ја извесно време оваа стипендија, Крсте Петков Мисирков сфатил многу добро дека српската буржуазија ја започнала својата грда игра. Чувствувајќи ја денационализаторската политика, изразена преку дејноста на друштвото „Свети Сава“, Крсте Мисирков учествувал во немирите што ги пројавиле македонските стипендисти. Потоа со неколкумина свои едномисленици избегал од Белград во Софија. Тоа што го дочекало во Бугарија, речиси, по ништо не се разликувало од почувствуваниот режим во Србија. За да го продолжат понормално своето образование во Софија, македонските студенти морале да се пишат како бугари за да не би биле малтретирани. Мисирков не го прифатил тоа. Тој повторно пребегнал во Србија, за да запише трет клас, но сепак тоа не му успеало. Во Белград, сакал или несакал, се запишал со прва година како семинарист на богословско-учителската школа, која имала своја посебна цел и тоа: македонските ученици да ги подготвува за српски свештеници и учители кои подоцна би се вклучиле на македонски терен за да го пропагираат српството. Овојпат македонските ученици го искажале своето незадоволство: тие кренале бунт, по кој училиштето било затворено, а македонските ученици биле испратени во внатрешноста на Србија. Така Мисирков се нашол во Шабац, каде завршил четврти клас гимназија. Крсте Петков Мисирков, иако ја завршил гимназијата, сепак се решил повторно да се запише во друго средно училиште: белградската учителска школа, која целосно ја завршил во 1895 година. Во ова училиште Мисирков основал ученичка дружина и ја нарекол „Вардар“, со своја програма која членовите на дружината Неговите членови да се запознаат и да си изработат една програма, која ќе ја пропагираат во Македонја тајно од србската пропаганда. Членовите на дружината во извесна смисла ја продолжиле идејата на т.н. „Лозари“. Тоа за Мисирков претставувало почеток на организирана национално-политичка активност која ќе продолжи околу 30 години. По завршувањето на учителската школа Мисирков се здобил со служба во Приштина. Но, наместо да се појави на своето работно место, Мисирков тајно се префрлил во Одеса. Таму не му го прифатиле и признале образованието. Така, Мисирков бил принуден да се запише во духовна семинарија во Полтава и дури по две години да започне со студирањето: отпрвин на медицинскиот факултет во Петродонски Словен. Вклучувајќи се во петроградската студентска средина, Мисирков станал многу активен. Меѓу другото, напишал и еден реферат под наслов За значењето на моравското или ресавското наречје за современата и историската етнографија на Балканскиот Полуостров, што го прочитал пред членовите на Имераторското руско географско друштво, а го објавил и во списанието „Живија старина“. Во екот на најголемата борба за превласт на пропагандите во Македонија, Мисирков се вратил во својата Македонија, во родното село Постол. Тогаш и се запознал потемелно со македонското револуционерно движење. Во исто време собрал богат фолклорен и етнографско-топографски материјал што подоцна го објавил во своето списание „Вардар“. При следното доаѓање во Петроград Мисирков станал член на Бугарското студентско друштво и со неколкумина истомисленици го основал Тајниот македонско-одрински комитет. Меѓутоа, Русија се наоѓала во еден предреволуционерен период и руската влада го затворила Петроградскиот универзитет. Поради тоа на Мисирков не му останало ништо друго, а и здравствено се почувствувал лошо, па заминал во Одеса. Од тоа време датира студијата кон прашањето за народноста и причината за популарноста на македонскиот крал Марко, што била неговата дипломска работа. Во 1902 година, Мисирков го завршил факултетот во Петроград. Во истата таа година, било основано и Македонското студентско другарство во руската престолнина. Во организирањето на ова друштво значаен придонес дал и самиот Мисирков. Само една година подоцна ова научно-литературно другарство било преименувано и оттогаш дејствувало како Македонско научно-литературно друштво „Свети Климент“ . Членовите на ова другарство испраќале од своите редовни седници барања пред се до руската влада , па и до владите на другите европски држави , да се признае правото на македонскиот народ на самостојност, да му се признае правото на литературен јазик, правото за обновување на Охридската архиепископија. Најзначајно дело напишано од раката на Крсте Петков Мисирков е книгата „За македонцките работи“ објавена во Софија во 1903 година. Во таа книга Мисирков ја обработува положбата на македонскиот народ, актуелната тогашна политичка и етнографска состојба на Македонија и пошироко. Најзначаен дел е последната глава од книгата наречена „Неколку зборои за македонцкиот литературен јазик“ во кој јасно Мисирков дава предлог за оформување на литературен стандарден македонски јазик базиран врз централните говори. Од поголемо значење е и тоа што Мисирков користи азбука што е база за денешната македонска кирилична азбука. Книгата „За македонцките работи“ била испечатена во 1903 година во Софија, тогашно Кнежество Бугарија, и била печатена во т.н. „Либерален клуб“. Самата книга има над 120 страници и поделена на пет дела и предговор. Четири од петте поглавја се всушност и говори кои Мисирков ги читал на состаноците на македонскиот литературен кружок во Русија. Поглавјата на книгата се: Сите делови, со исклучок на предговорот и последните две глави, биле прочитани пред македонското друштво „Свети Климент“ во Русија. Така, втората глава од книгата била прочитана на 21 септември на 1-та седница на петроградското Македонско научно-литературно другарство „Св. Климент“, третата глава била прочитана на втората седница и четвртата глава била прочитана на третата седница на друштвото. Значењето на книгата „За Македонцките работи“ Остварување на идејата за одделен македонски јазик е објавувањето на книгата „За македонцките работи“ (во Софија, 1903) од Крсте Петков Мисирков. Книгата на Мисирков е политичка анализа на положбата на македонскиот народ и предлог-програма за македонското народноослободително движење. Истовремено, таа ја разоткрива асимилаторската политика на соседните земји насочена против македонскиот народ и против македонскиот јазичен, културен и етнички идентитет.]]>

На денешен ден во 1926 година починал Крсте Петков Мисирков, македонски филолог и лингвист, роден на 18 ноември 1874 година во селото Постол, во Егејска Македонија. Тој е истакнат македонски филолог, лингвист, историчар, фолклорист, етнограф, публицист, политичар, револуционер и борец за македонската национална афирмација. Во 1903 година ја издал книгата „За македонцките работи“, која претставува одраз и израз на неговата борба за самобитноста на македонскиот народ. Во 1905 година, во Одеса го издавал на македонски јазик, весникот „Вардар. Умрел во Софија, во Бугарија, на 26 јули 1926 година. Мисирков е кодификатор на македонскиот литературен јазик и правопис и идеолог за единство на македонскиот народ со интелегенцијата. Тој е и автор на првото списание на современ македонски јазик, основоположник и активен учесник во македонските научно-литературни и национално-политички друштва во Белград, Санкт Петерсбург, Одеса и Софија, раководител на ТМОК и личност на македонскиот 20 век. Мисирков е автор на книгата „За македонцките работи“, списанието „Вардар“ и голем број на научни статии објавени во различни весници. Покрај авторската дејност тој се занимавал и со превод на литературни дела и собирање на народни творби. Селото Постол – Ениџевардарско каде е роден Крсте Петков Мисирков се наоѓа во Егејска Македонија, недалеку од древната македонска престолнина Пела. Шест одделенија основно училиште завршил во родното место, слушајќи настава на грчки јазик и на таков начин го совладал туѓиот, наметнат јазик. Лошата материјална сoстојба на неговото семејство не му дозволила да го продолжи веднаш неговото образование. По неколкугодишна пауза, Мисирков се здобил со стипендија од српското друштво „Свети Сава“. Тоа биле првите закани за навлегување и на српската пропаганда во Македонија, преку инсталирање на разни стипендии за едуцирање на т.н. свој кадар како што веќе правеле грчката и бугарската пропаганда во Македонија. Користејќи ја извесно време оваа стипендија, Крсте Петков Мисирков сфатил многу добро дека српската буржуазија ја започнала својата грда игра. Чувствувајќи ја денационализаторската политика, изразена преку дејноста на друштвото „Свети Сава“, Крсте Мисирков учествувал во немирите што ги пројавиле македонските стипендисти. Потоа со неколкумина свои едномисленици избегал од Белград во Софија. Тоа што го дочекало во Бугарија, речиси, по ништо не се разликувало од почувствуваниот режим во Србија. За да го продолжат понормално своето образование во Софија, македонските студенти морале да се пишат како бугари за да не би биле малтретирани. Мисирков не го прифатил тоа. Тој повторно пребегнал во Србија, за да запише трет клас, но сепак тоа не му успеало. Во Белград, сакал или несакал, се запишал со прва година како семинарист на богословско-учителската школа, која имала своја посебна цел и тоа: македонските ученици да ги подготвува за српски свештеници и учители кои подоцна би се вклучиле на македонски терен за да го пропагираат српството. Овојпат македонските ученици го искажале своето незадоволство: тие кренале бунт, по кој училиштето било затворено, а македонските ученици биле испратени во внатрешноста на Србија. Така Мисирков се нашол во Шабац, каде завршил четврти клас гимназија. Крсте Петков Мисирков, иако ја завршил гимназијата, сепак се решил повторно да се запише во друго средно училиште: белградската учителска школа, која целосно ја завршил во 1895 година. Во ова училиште Мисирков основал ученичка дружина и ја нарекол „Вардар“, со своја програма која членовите на дружината Неговите членови да се запознаат и да си изработат една програма, која ќе ја пропагираат во Македонја тајно од србската пропаганда. Членовите на дружината во извесна смисла ја продолжиле идејата на т.н. „Лозари“. Тоа за Мисирков претставувало почеток на организирана национално-политичка активност која ќе продолжи околу 30 години. По завршувањето на учителската школа Мисирков се здобил со служба во Приштина. Но, наместо да се појави на своето работно место, Мисирков тајно се префрлил во Одеса. Таму не му го прифатиле и признале образованието. Така, Мисирков бил принуден да се запише во духовна семинарија во Полтава и дури по две години да започне со студирањето: отпрвин на медицинскиот факултет во Петродонски Словен. Вклучувајќи се во петроградската студентска средина, Мисирков станал многу активен. Меѓу другото, напишал и еден реферат под наслов За значењето на моравското или ресавското наречје за современата и историската етнографија на Балканскиот Полуостров, што го прочитал пред членовите на Имераторското руско географско друштво, а го објавил и во списанието „Живија старина“. Во екот на најголемата борба за превласт на пропагандите во Македонија, Мисирков се вратил во својата Македонија, во родното село Постол. Тогаш и се запознал потемелно со македонското револуционерно движење. Во исто време собрал богат фолклорен и етнографско-топографски материјал што подоцна го објавил во своето списание „Вардар“. При следното доаѓање во Петроград Мисирков станал член на Бугарското студентско друштво и со неколкумина истомисленици го основал Тајниот македонско-одрински комитет. Меѓутоа, Русија се наоѓала во еден предреволуционерен период и руската влада го затворила Петроградскиот универзитет. Поради тоа на Мисирков не му останало ништо друго, а и здравствено се почувствувал лошо, па заминал во Одеса. Од тоа време датира студијата кон прашањето за народноста и причината за популарноста на македонскиот крал Марко, што била неговата дипломска работа. Во 1902 година, Мисирков го завршил факултетот во Петроград. Во истата таа година, било основано и Македонското студентско другарство во руската престолнина. Во организирањето на ова друштво значаен придонес дал и самиот Мисирков. Само една година подоцна ова научно-литературно другарство било преименувано и оттогаш дејствувало како Македонско научно-литературно друштво „Свети Климент“ . Членовите на ова другарство испраќале од своите редовни седници барања пред се до руската влада , па и до владите на другите европски држави , да се признае правото на македонскиот народ на самостојност, да му се признае правото на литературен јазик, правото за обновување на Охридската архиепископија. Најзначајно дело напишано од раката на Крсте Петков Мисирков е книгата „За македонцките работи“ објавена во Софија во 1903 година. Во таа книга Мисирков ја обработува положбата на македонскиот народ, актуелната тогашна политичка и етнографска состојба на Македонија и пошироко. Најзначаен дел е последната глава од книгата наречена „Неколку зборои за македонцкиот литературен јазик“ во кој јасно Мисирков дава предлог за оформување на литературен стандарден македонски јазик базиран врз централните говори. Од поголемо значење е и тоа што Мисирков користи азбука што е база за денешната македонска кирилична азбука. Книгата „За македонцките работи“ била испечатена во 1903 година во Софија, тогашно Кнежество Бугарија, и била печатена во т.н. „Либерален клуб“. Самата книга има над 120 страници и поделена на пет дела и предговор. Четири од петте поглавја се всушност и говори кои Мисирков ги читал на состаноците на македонскиот литературен кружок во Русија. Поглавјата на книгата се: Сите делови, со исклучок на предговорот и последните две глави, биле прочитани пред македонското друштво „Свети Климент“ во Русија. Така, втората глава од книгата била прочитана на 21 септември на 1-та седница на петроградското Македонско научно-литературно другарство „Св. Климент“, третата глава била прочитана на втората седница и четвртата глава била прочитана на третата седница на друштвото. Значењето на книгата „За Македонцките работи“ Остварување на идејата за одделен македонски јазик е објавувањето на книгата „За македонцките работи“ (во Софија, 1903) од Крсте Петков Мисирков. Книгата на Мисирков е политичка анализа на положбата на македонскиот народ и предлог-програма за македонското народноослободително движење. Истовремено, таа ја разоткрива асимилаторската политика на соседните земји насочена против македонскиот народ и против македонскиот јазичен, културен и етнички идентитет.]]>
https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/na-deneshen-den-vo-1926-godina-pochinal-makedonskiot-lingvist-krste-p-misirkov-avtor-na-za-makedonckite-raboti/feed/ 0
96 години од смртта на македонскиот деец Крсте Петков Мисирков https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/96-godini-od-smrtta-na-makedonskiot-deec-krste-petkov-misirkov/ https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/96-godini-od-smrtta-na-makedonskiot-deec-krste-petkov-misirkov/#respond Tue, 26 Jul 2022 06:27:14 +0000 https://kurir.mk/?p=710143

На 26 јули во 1926 година во Софија, починал Крсте Петков Мисирков, македонски национален деец, филолог, лингвист, историчар, фолклорист, етнограф, публицист, политичар, дипломат, револуционер и борец за македонската национална афирмација. Се школувал во соседните земји и во Русија. Тоа му овозможувало да ги согледа стремежите на соседните земји кон Македонија и македонскиот народ, но и да ги согледа патиштата за национална слобода на македонскиот народ. Во 1903 година ја издал книгата „За македонцките работи“, негово фундаментално дело, во кое се истакнува посебноста на македонскиот народ и на македонскиот јазик. Роден бил во Постол, Ениџе-Вардарско, Егејска Македонија, на 18 ноември 1874 година.]]>

На 26 јули во 1926 година во Софија, починал Крсте Петков Мисирков, македонски национален деец, филолог, лингвист, историчар, фолклорист, етнограф, публицист, политичар, дипломат, револуционер и борец за македонската национална афирмација. Се школувал во соседните земји и во Русија. Тоа му овозможувало да ги согледа стремежите на соседните земји кон Македонија и македонскиот народ, но и да ги согледа патиштата за национална слобода на македонскиот народ. Во 1903 година ја издал книгата „За македонцките работи“, негово фундаментално дело, во кое се истакнува посебноста на македонскиот народ и на македонскиот јазик. Роден бил во Постол, Ениџе-Вардарско, Егејска Македонија, на 18 ноември 1874 година.]]>
https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/96-godini-od-smrtta-na-makedonskiot-deec-krste-petkov-misirkov/feed/ 0
118 години од печањето на „За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/118-godini-od-pechanjeto-na-za-makedonckite-raboti-od-krste-petkov-misirkov/ https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/118-godini-od-pechanjeto-na-za-makedonckite-raboti-od-krste-petkov-misirkov/#respond Sat, 25 Dec 2021 09:53:36 +0000 https://kurir.mk/?p=612895

На 25 декември во 1903 година во Софија излегла од печат книгата “За македонцките работи” од македонскиот публицист и лингвист Крсте Петков Мисирков. Во неа Мисирков ја истакнува и ја заштитува националната индивидуалност на македонскиот народ и неговото право на самостоен културен и национален развој. На едно место во книгата пишува: „Македонците, како посебен словенски народ, што низ вековите ја делел судбината заедно со соседните словенски и несловенски народи, си имаат сопствена национална историја и култура“.]]>

На 25 декември во 1903 година во Софија излегла од печат книгата “За македонцките работи” од македонскиот публицист и лингвист Крсте Петков Мисирков. Во неа Мисирков ја истакнува и ја заштитува националната индивидуалност на македонскиот народ и неговото право на самостоен културен и национален развој. На едно место во книгата пишува: „Македонците, како посебен словенски народ, што низ вековите ја делел судбината заедно со соседните словенски и несловенски народи, си имаат сопствена национална историја и култура“.]]>
https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/118-godini-od-pechanjeto-na-za-makedonckite-raboti-od-krste-petkov-misirkov/feed/ 0
147 години од раѓањето на Крсте Петков Мисирков https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/147-godini-od-ragjanjeto-na-krste-petkov-misirkov/ https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/147-godini-od-ragjanjeto-na-krste-petkov-misirkov/#respond Thu, 18 Nov 2021 06:22:55 +0000 https://kurir.mk/?p=596800

На 18 ноември во 1874година во селото Постол, Егејска Македонија, е роден Крсте Петков Мисирков, истакнат македонски филолог, лингвист, историчар, фолклорист, етнограф, публицист, политичар, револуционер и борец за македонската национална афирмација. Во 1903 година ја издал книгата „За македонцките работи“, која претставува одраз и израз на неговата борба за самобитноста на македонскиот народ. Во 1905 година, во Одеса го издавал на македонски јазик, весникот „Вардар. Починал во Софија, Бугарија на 26 јули 1926 година.]]>

На 18 ноември во 1874година во селото Постол, Егејска Македонија, е роден Крсте Петков Мисирков, истакнат македонски филолог, лингвист, историчар, фолклорист, етнограф, публицист, политичар, револуционер и борец за македонската национална афирмација. Во 1903 година ја издал книгата „За македонцките работи“, која претставува одраз и израз на неговата борба за самобитноста на македонскиот народ. Во 1905 година, во Одеса го издавал на македонски јазик, весникот „Вардар. Починал во Софија, Бугарија на 26 јули 1926 година.]]>
https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/147-godini-od-ragjanjeto-na-krste-petkov-misirkov/feed/ 0
На денешен ден почина македонскиот лингвист К. П. Мисирков, а во Егејска Македонија грчките монархофашисти ја стрелаа Мирка Гинова https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/na-deneshen-den-pochina-makedonskiot-lingvist-k-p-misirkov-a-vo-egejska-makedonija-grchkite-monarhofashisti-ja-strelaa-mirka-ginova/ https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/na-deneshen-den-pochina-makedonskiot-lingvist-k-p-misirkov-a-vo-egejska-makedonija-grchkite-monarhofashisti-ja-strelaa-mirka-ginova/#respond Mon, 26 Jul 2021 14:01:39 +0000 https://kurir.mk/?p=542070

Тој е истакнат македонски филолог, лингвист, историчар, фолклорист, етнограф, публицист, политичар, револуционер и борец за македонската национална афирмација. Во 1903 година ја издал книгата „За македонцките работи“, која претставува одраз и израз на неговата борба за самобитноста на македонскиот народ. Во 1905 година, во Одеса го издавал на македонски јазик, весникот „Вардар. Умрел во Софија, во Бугарија, на 26 јули 1926 година. Мисирков е кодификатор на македонскиот литературен јазик и правопис и идеолог за единство на македонскиот народ со интелегенцијата. Тој е и автор на првото списание на современ македонски јазик, основоположник и активен учесник во македонските научно-литературни и национално-политички друштва во Белград, Санкт Петерсбург, Одеса и Софија, раководител на ТМОК и личност на македонскиот 20 век. Мисирков е автор на книгата „За македонцките работи“, списанието „Вардар“ и голем број на научни статии објавени во различни весници. Покрај авторската дејност тој се занимавал и со превод на литературни дела и собирање на народни творби. Селото Постол – Ениџевардарско каде е роден Крсте Петков Мисирков се наоѓа во Егејска Македонија, недалеку од древната македонска престолнина Пела. Шест одделенија основно училиште завршил во родното место, слушајќи настава на грчки јазик и на таков начин го совладал туѓиот, наметнат јазик. Лошата материјална сoстојба на неговото семејство не му дозволила да го продолжи веднаш неговото образование. По неколкугодишна пауза, Мисирков се здобил со стипендија од српското друштво „Свети Сава“. Тоа биле првите закани за навлегување и на српската пропаганда во Македонија, преку инсталирање на разни стипендии за едуцирање на т.н. свој кадар како што веќе правеле грчката и бугарската пропаганда во Македонија. Користејќи ја извесно време оваа стипендија, Крсте Петков Мисирков сфатил многу добро дека српската буржуазија ја започнала својата грда игра. Чувствувајќи ја денационализаторската политика, изразена преку дејноста на друштвото „Свети Сава“, Крсте Мисирков учествувал во немирите што ги пројавиле македонските стипендисти. Потоа со неколкумина свои едномисленици избегал од Белград во Софија. Тоа што го дочекало во Бугарија, речиси, по ништо не се разликувало од почувствуваниот режим во Србија. За да го продолжат понормално своето образование во Софија, македонските студенти морале да се пишат како бугари за да не би биле малтретирани. Мисирков не го прифатил тоа. Тој повторно пребегнал во Србија, за да запише трет клас, но сепак тоа не му успеало. Во Белград, сакал или несакал, се запишал со прва година како семинарист на богословско-учителската школа, која имала своја посебна цел и тоа: македонските ученици да ги подготвува за српски свештеници и учители кои подоцна би се вклучиле на македонски терен за да го пропагираат српството. Овојпат македонските ученици го искажале своето незадоволство: тие кренале бунт, по кој училиштето било затворено, а македонските ученици биле испратени во внатрешноста на Србија. Така Мисирков се нашол во Шабац, каде завршил четврти клас гимназија. Крсте Петков Мисирков, иако ја завршил гимназијата, сепак се решил повторно да се запише во друго средно училиште: белградската учителска школа, која целосно ја завршил во 1895 година. Во ова училиште Мисирков основал ученичка дружина и ја нарекол „Вардар“, со своја програма која членовите на дружината Неговите членови да се запознаат и да си изработат една програма, која ќе ја пропагираат во Македонја тајно од србската пропаганда. Членовите на дружината во извесна смисла ја продолжиле идејата на т.н. „Лозари“. Тоа за Мисирков претставувало почеток на организирана национално-политичка активност која ќе продолжи околу 30 години. По завршувањето на учителската школа Мисирков се здобил со служба во Приштина. Но, наместо да се појави на своето работно место, Мисирков тајно се префрлил во Одеса. Таму не му го прифатиле и признале образованието. Така, Мисирков бил принуден да се запише во духовна семинарија во Полтава и дури по две години да започне со студирањето: отпрвин на медицинскиот факултет во Петродонски Словен. Вклучувајќи се во петроградската студентска средина, Мисирков станал многу активен. Меѓу другото, напишал и еден реферат под наслов За значењето на моравското или ресавското наречје за современата и историската етнографија на Балканскиот Полуостров, што го прочитал пред членовите на Имераторското руско географско друштво, а го објавил и во списанието „Живија старина“. Во екот на најголемата борба за превласт на пропагандите во Македонија, Мисирков се вратил во својата Македонија, во родното село Постол. Тогаш и се запознал потемелно со македонското револуционерно движење. Во исто време собрал богат фолклорен и етнографско-топографски материјал што подоцна го објавил во своето списание „Вардар“. При следното доаѓање во Петроград Мисирков станал член на Бугарското студентско друштво и со неколкумина истомисленици го основал Тајниот македонско-одрински комитет. Меѓутоа, Русија се наоѓала во еден предреволуционерен период и руската влада го затворила Петроградскиот универзитет. Поради тоа на Мисирков не му останало ништо друго, а и здравствено се почувствувал лошо, па заминал во Одеса. Од тоа време датира студијата кон прашањето за народноста и причината за популарноста на македонскиот крал Марко, што била неговата дипломска работа. Во 1902 година, Мисирков го завршил факултетот во Петроград. Во истата таа година, било основано и Македонското студентско другарство во руската престолнина. Во организирањето на ова друштво значаен придонес дал и самиот Мисирков. Само една година подоцна ова научно-литературно другарство било преименувано и оттогаш дејствувало како Македонско научно-литературно друштво „Свети Климент“ . Членовите на ова другарство испраќале од своите редовни седници барања пред се до руската влада , па и до владите на другите европски држави , да се признае правото на македонскиот народ на самостојност, да му се признае правото на литературен јазик, правото за обновување на Охридската архиепископија. За македонцките работи Најзначајно дело напишано од раката на Крсте Петков Мисирков е книгата „За македонцките работи“ објавена во Софија во 1903 година. Во таа книга Мисирков ја обработува положбата на македонскиот народ, актуелната тогашна политичка и етнографска состојба на Македонија и пошироко. Најзначаен дел е последната глава од книгата наречена „Неколку зборои за македонцкиот литературен јазик“ во кој јасно Мисирков дава предлог за оформување на литературен стандарден македонски јазик базиран врз централните говори. Од поголемо значење е и тоа што Мисирков користи азбука што е база за денешната македонска кирилична азбука. Книгата „За македонцките работи“ била испечатена во 1903 година во Софија, тогашно Кнежество Бугарија, и била печатена во т.н. „Либерален клуб“. Самата книга има над 120 страници и поделена на пет дела и предговор. Четири од петте поглавја се всушност и говори кои Мисирков ги читал на состаноците на македонскиот литературен кружок во Русија. Поглавјата на книгата се: Сите делови, со исклучок на предговорот и последните две глави, биле прочитани пред македонското друштво „Свети Климент“ во Русија. Така, втората глава од книгата била прочитана на 21 септември на 1-та седница на петроградското Македонско научно-литературно другарство „Св. Климент“, третата глава била прочитана на втората седница и четвртата глава била прочитана на третата седница на друштвото. Значењето на книгата „За Македонцките работи“ Остварување на идејата за одделен македонски јазик е објавувањето на книгата „За македонцките работи“ (во Софија, 1903) од Крсте Петков Мисирков. Книгата на Мисирков е политичка анализа на положбата на македонскиот народ и предлог-програма за македонското народноослободително движење. Истовремено, таа ја разоткрива асимилаторската политика на соседните земји насочена против македонскиот народ и против македонскиот јазичен, културен и етнички идентитет. Во 1946 година грчките монархофашисти ја стрелале Мирка Гинова На денешен ден во 1946 година со пресуда на прекиот воен суд на Ениџе-Вардарско, грчките монархофашисти ја стрелале Мирка Гинова (заедно со уште шестмина другари) истакнат раководител на движењето на отпорот против фашизмот, македонска учителка и партизанка. Таа била првата жена осудена на смрт од еден грчки воен суд, чија пресуда и егзекуција своевремено предизвикала широки протести во прогресивната меѓународна јавност. Нејзината херојска смрт е опеана во повеќе македонски народни песни, а напредната грчка поетеса Рита Буми Папа, во својата книга „Илјада стрелани девојки“ посвети посебни стихови за смртта на Мирка Гинова. Таа беше член на Воденскиот окружен комитет на НОФ за Егејска Македонија, прва секретарка на АФЖ на Вардарскиот округ и член на КП на Грција. Родена била во селото Русилово, Воденско, во 1916 година.]]>

Тој е истакнат македонски филолог, лингвист, историчар, фолклорист, етнограф, публицист, политичар, револуционер и борец за македонската национална афирмација. Во 1903 година ја издал книгата „За македонцките работи“, која претставува одраз и израз на неговата борба за самобитноста на македонскиот народ. Во 1905 година, во Одеса го издавал на македонски јазик, весникот „Вардар. Умрел во Софија, во Бугарија, на 26 јули 1926 година. Мисирков е кодификатор на македонскиот литературен јазик и правопис и идеолог за единство на македонскиот народ со интелегенцијата. Тој е и автор на првото списание на современ македонски јазик, основоположник и активен учесник во македонските научно-литературни и национално-политички друштва во Белград, Санкт Петерсбург, Одеса и Софија, раководител на ТМОК и личност на македонскиот 20 век. Мисирков е автор на книгата „За македонцките работи“, списанието „Вардар“ и голем број на научни статии објавени во различни весници. Покрај авторската дејност тој се занимавал и со превод на литературни дела и собирање на народни творби. Селото Постол – Ениџевардарско каде е роден Крсте Петков Мисирков се наоѓа во Егејска Македонија, недалеку од древната македонска престолнина Пела. Шест одделенија основно училиште завршил во родното место, слушајќи настава на грчки јазик и на таков начин го совладал туѓиот, наметнат јазик. Лошата материјална сoстојба на неговото семејство не му дозволила да го продолжи веднаш неговото образование. По неколкугодишна пауза, Мисирков се здобил со стипендија од српското друштво „Свети Сава“. Тоа биле првите закани за навлегување и на српската пропаганда во Македонија, преку инсталирање на разни стипендии за едуцирање на т.н. свој кадар како што веќе правеле грчката и бугарската пропаганда во Македонија. Користејќи ја извесно време оваа стипендија, Крсте Петков Мисирков сфатил многу добро дека српската буржуазија ја започнала својата грда игра. Чувствувајќи ја денационализаторската политика, изразена преку дејноста на друштвото „Свети Сава“, Крсте Мисирков учествувал во немирите што ги пројавиле македонските стипендисти. Потоа со неколкумина свои едномисленици избегал од Белград во Софија. Тоа што го дочекало во Бугарија, речиси, по ништо не се разликувало од почувствуваниот режим во Србија. За да го продолжат понормално своето образование во Софија, македонските студенти морале да се пишат како бугари за да не би биле малтретирани. Мисирков не го прифатил тоа. Тој повторно пребегнал во Србија, за да запише трет клас, но сепак тоа не му успеало. Во Белград, сакал или несакал, се запишал со прва година како семинарист на богословско-учителската школа, која имала своја посебна цел и тоа: македонските ученици да ги подготвува за српски свештеници и учители кои подоцна би се вклучиле на македонски терен за да го пропагираат српството. Овојпат македонските ученици го искажале своето незадоволство: тие кренале бунт, по кој училиштето било затворено, а македонските ученици биле испратени во внатрешноста на Србија. Така Мисирков се нашол во Шабац, каде завршил четврти клас гимназија. Крсте Петков Мисирков, иако ја завршил гимназијата, сепак се решил повторно да се запише во друго средно училиште: белградската учителска школа, која целосно ја завршил во 1895 година. Во ова училиште Мисирков основал ученичка дружина и ја нарекол „Вардар“, со своја програма која членовите на дружината Неговите членови да се запознаат и да си изработат една програма, која ќе ја пропагираат во Македонја тајно од србската пропаганда. Членовите на дружината во извесна смисла ја продолжиле идејата на т.н. „Лозари“. Тоа за Мисирков претставувало почеток на организирана национално-политичка активност која ќе продолжи околу 30 години. По завршувањето на учителската школа Мисирков се здобил со служба во Приштина. Но, наместо да се појави на своето работно место, Мисирков тајно се префрлил во Одеса. Таму не му го прифатиле и признале образованието. Така, Мисирков бил принуден да се запише во духовна семинарија во Полтава и дури по две години да започне со студирањето: отпрвин на медицинскиот факултет во Петродонски Словен. Вклучувајќи се во петроградската студентска средина, Мисирков станал многу активен. Меѓу другото, напишал и еден реферат под наслов За значењето на моравското или ресавското наречје за современата и историската етнографија на Балканскиот Полуостров, што го прочитал пред членовите на Имераторското руско географско друштво, а го објавил и во списанието „Живија старина“. Во екот на најголемата борба за превласт на пропагандите во Македонија, Мисирков се вратил во својата Македонија, во родното село Постол. Тогаш и се запознал потемелно со македонското револуционерно движење. Во исто време собрал богат фолклорен и етнографско-топографски материјал што подоцна го објавил во своето списание „Вардар“. При следното доаѓање во Петроград Мисирков станал член на Бугарското студентско друштво и со неколкумина истомисленици го основал Тајниот македонско-одрински комитет. Меѓутоа, Русија се наоѓала во еден предреволуционерен период и руската влада го затворила Петроградскиот универзитет. Поради тоа на Мисирков не му останало ништо друго, а и здравствено се почувствувал лошо, па заминал во Одеса. Од тоа време датира студијата кон прашањето за народноста и причината за популарноста на македонскиот крал Марко, што била неговата дипломска работа. Во 1902 година, Мисирков го завршил факултетот во Петроград. Во истата таа година, било основано и Македонското студентско другарство во руската престолнина. Во организирањето на ова друштво значаен придонес дал и самиот Мисирков. Само една година подоцна ова научно-литературно другарство било преименувано и оттогаш дејствувало како Македонско научно-литературно друштво „Свети Климент“ . Членовите на ова другарство испраќале од своите редовни седници барања пред се до руската влада , па и до владите на другите европски држави , да се признае правото на македонскиот народ на самостојност, да му се признае правото на литературен јазик, правото за обновување на Охридската архиепископија. За македонцките работи Најзначајно дело напишано од раката на Крсте Петков Мисирков е книгата „За македонцките работи“ објавена во Софија во 1903 година. Во таа книга Мисирков ја обработува положбата на македонскиот народ, актуелната тогашна политичка и етнографска состојба на Македонија и пошироко. Најзначаен дел е последната глава од книгата наречена „Неколку зборои за македонцкиот литературен јазик“ во кој јасно Мисирков дава предлог за оформување на литературен стандарден македонски јазик базиран врз централните говори. Од поголемо значење е и тоа што Мисирков користи азбука што е база за денешната македонска кирилична азбука. Книгата „За македонцките работи“ била испечатена во 1903 година во Софија, тогашно Кнежество Бугарија, и била печатена во т.н. „Либерален клуб“. Самата книга има над 120 страници и поделена на пет дела и предговор. Четири од петте поглавја се всушност и говори кои Мисирков ги читал на состаноците на македонскиот литературен кружок во Русија. Поглавјата на книгата се: Сите делови, со исклучок на предговорот и последните две глави, биле прочитани пред македонското друштво „Свети Климент“ во Русија. Така, втората глава од книгата била прочитана на 21 септември на 1-та седница на петроградското Македонско научно-литературно другарство „Св. Климент“, третата глава била прочитана на втората седница и четвртата глава била прочитана на третата седница на друштвото. Значењето на книгата „За Македонцките работи“ Остварување на идејата за одделен македонски јазик е објавувањето на книгата „За македонцките работи“ (во Софија, 1903) од Крсте Петков Мисирков. Книгата на Мисирков е политичка анализа на положбата на македонскиот народ и предлог-програма за македонското народноослободително движење. Истовремено, таа ја разоткрива асимилаторската политика на соседните земји насочена против македонскиот народ и против македонскиот јазичен, културен и етнички идентитет. Во 1946 година грчките монархофашисти ја стрелале Мирка Гинова На денешен ден во 1946 година со пресуда на прекиот воен суд на Ениџе-Вардарско, грчките монархофашисти ја стрелале Мирка Гинова (заедно со уште шестмина другари) истакнат раководител на движењето на отпорот против фашизмот, македонска учителка и партизанка. Таа била првата жена осудена на смрт од еден грчки воен суд, чија пресуда и егзекуција своевремено предизвикала широки протести во прогресивната меѓународна јавност. Нејзината херојска смрт е опеана во повеќе македонски народни песни, а напредната грчка поетеса Рита Буми Папа, во својата книга „Илјада стрелани девојки“ посвети посебни стихови за смртта на Мирка Гинова. Таа беше член на Воденскиот окружен комитет на НОФ за Егејска Македонија, прва секретарка на АФЖ на Вардарскиот округ и член на КП на Грција. Родена била во селото Русилово, Воденско, во 1916 година.]]>
https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/na-deneshen-den-pochina-makedonskiot-lingvist-k-p-misirkov-a-vo-egejska-makedonija-grchkite-monarhofashisti-ja-strelaa-mirka-ginova/feed/ 0
95 години од смртта на Крсте Петков Мисирков https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/95-godini-od-smrtta-na-krste-petkov-misirkov/ https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/95-godini-od-smrtta-na-krste-petkov-misirkov/#respond Mon, 26 Jul 2021 07:00:58 +0000 https://kurir.mk/?p=541699

Денеска се одбележуваат 95 години од смртта на Крсте Петров Мисирков. Мкедонскиот национален деец, филолог, лингвист, историчар, фолклорист, етнограф, публицист, политичар, дипломат, револуционер и борец за македонската национална афирмација почина во Софија на 26 јули во 1926 година. Се школувал во соседните земји и во Русија. Тоа му овозможувало да ги согледа стремежите на соседните земји кон Македонија и македонскиот народ, но и да ги согледа патиштата за национална слобода на македонскиот народ. Во 1903 година ја издал книгата „За македонцките работи“, негово фундаментално дело, во кое се истакнува посебноста на македонскиот народ и на македонскиот јазик. Роден бил во Постол, Ениџе-Вардарско, Егејска Македонија, на 18 ноември 1874 година.]]>

Денеска се одбележуваат 95 години од смртта на Крсте Петров Мисирков. Мкедонскиот национален деец, филолог, лингвист, историчар, фолклорист, етнограф, публицист, политичар, дипломат, револуционер и борец за македонската национална афирмација почина во Софија на 26 јули во 1926 година. Се школувал во соседните земји и во Русија. Тоа му овозможувало да ги согледа стремежите на соседните земји кон Македонија и македонскиот народ, но и да ги согледа патиштата за национална слобода на македонскиот народ. Во 1903 година ја издал книгата „За македонцките работи“, негово фундаментално дело, во кое се истакнува посебноста на македонскиот народ и на македонскиот јазик. Роден бил во Постол, Ениџе-Вардарско, Егејска Македонија, на 18 ноември 1874 година.]]>
https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/95-godini-od-smrtta-na-krste-petkov-misirkov/feed/ 0
Денко Малески го декларирал Крсте Петков Мисирков како бугарин, а Гоце Делчев со бугарско национално чувство https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/denko-maleski-go-deklariral-krste-petkov-misirkov-kako-bugarin-a-goce-delchev-so-bugarsko-nacionalno-chuvstvo/ https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/denko-maleski-go-deklariral-krste-petkov-misirkov-kako-bugarin-a-goce-delchev-so-bugarsko-nacionalno-chuvstvo/#respond Sat, 14 Nov 2020 16:05:44 +0000 https://kurir.mk/?p=429553

Османи денеска потврди дека ги користел услугите како советник на Професорот и прв македонски министер за надворешни работи, Денко Малески, кој пак оваа пролет во разговор за бугарската телевизија „Европа“ во емисијата „Слободна зона“, зборуваше за македонско-бугарските отворени прашања. Таму ги декларирал  Крсте Петков Мисиреков за бугарин,а Гоце Делчев со бугарско национално чувство, на што наиде на критки кај овдешната стручна јавност и публика, пренесува телевизија Телма.]]>

Османи денеска потврди дека ги користел услугите како советник на Професорот и прв македонски министер за надворешни работи, Денко Малески, кој пак оваа пролет во разговор за бугарската телевизија „Европа“ во емисијата „Слободна зона“, зборуваше за македонско-бугарските отворени прашања. Таму ги декларирал  Крсте Петков Мисиреков за бугарин,а Гоце Делчев со бугарско национално чувство, на што наиде на критки кај овдешната стручна јавност и публика, пренесува телевизија Телма.]]>
https://arhiva.kurir.mk/makedonija/vesti/denko-maleski-go-deklariral-krste-petkov-misirkov-kako-bugarin-a-goce-delchev-so-bugarsko-nacionalno-chuvstvo/feed/ 0