видовден – Kurir.mk https://arhiva.kurir.mk Најнови вести Wed, 28 Jun 2023 15:29:34 +0000 mk-MK hourly 1 https://wordpress.org/?v=6.3.4 https://arhiva.kurir.mk/wp-content/uploads/2017/12/cropped-favicon-32x32.png видовден – Kurir.mk https://arhiva.kurir.mk 32 32 Денеска се слави српскиот празник Видовден – се вели дека ова е празник кој ги отвора очите, обрнете внимание на ова! https://arhiva.kurir.mk/magazin/zivot-i-stil/deneska-se-slavi-srpskiot-praznik-vidovden-se-veli-deka-ova-e-praznik-koj-gi-otvora-ochite-obrnete-vnimanie-na-ova-2/ https://arhiva.kurir.mk/magazin/zivot-i-stil/deneska-se-slavi-srpskiot-praznik-vidovden-se-veli-deka-ova-e-praznik-koj-gi-otvora-ochite-obrnete-vnimanie-na-ova-2/#respond Wed, 28 Jun 2023 15:29:34 +0000 https://kurir.mk/?p=850516

Видот се сметаше за врховно божество, „Бог над боговите“, а сите други богови само полубогови. Се верувало дека Вид е сезнајно божество, па затоа Видовдан се смета и за празник на очите, односно за празник што ги „отвара очите“. Празникот Видовдан е еден од најголемите меѓу ретките и исклучително добро сочувани празници од старата народна вера. Во христијанскиот календар нема светец со ова име, а пред повеќе од еден век, поточно во 1892 година, Српската православна црква првпат го вклучила како празник во своите календари, ставајќи го во заграда зад пророкот Амос и кнезот Лазар. чии култови негувале. Поради фактот што најважниот настан во српската историја во изминатите шест века, Косовската битка, се случила на Видовдан во 1389 година, историската реалност и народните обичаи и верувања се испреплетуваат, па косовскиот мит како најјасен знак на српскиот националната свест, развиена паралелно со паганските со култовите на старословенското божество Вида. Видот се сметаше за врховно божество, „Бог над боговите“, а сите други богови само полубогови. Се верувало дека Вид е сезнајно божество, па затоа Видовдан се смета и за празник на очите, односно за празник што ги „отвара очите“. Самото име на овој светител, Вид, во најголем дел ја определувало природата на обредите што се изведуваат на денот посветен на него. Беше, на пример, многу важно што ќе се види тој ден. Што би видел тогаш човекот, во тоа, според општо верување, подоцна ќе успее. Во селата под Фрушка Гора, на пример, утрото на празникот, селаните се миеле со роса и рекле: „О Видов, Видовдане, што видов со очи, со раце создадов“. Сличен обичај бил забележан и во Банатски Хера. Таму, на Видовдан, мајките ги носеа ќерките до оградата, а тие му се обраќаа на светителот: „Видо, Видовдан, што и да видам со очи, сѐ можам. Во некои области ги изнесувале на виделина нивните тапии и обврзници, во други ваделе пари од касата и ги пребројувале. Имаше многу постапки од ваков вид. Иднината можеше да се види на Видовдан. Имаше многу гатање и гатање тој ден. Како и во некои други прилики, тоа најчесто го правеа девојките со надеж дека ќе ја видат идната избраничка. Еве два примери од тој вид. Во босанската Краина, во пресрет на Видовдан, девојките береа црвени, но и сини цветови. Го ставија набраното цвеќе под перницата пред спиење и рекоа: „О, Вид, видено, о мој судија, ако мислиш оваа есен (да ме молиш), дојди вечерва, со првата санка на средбата.]]>

Видот се сметаше за врховно божество, „Бог над боговите“, а сите други богови само полубогови. Се верувало дека Вид е сезнајно божество, па затоа Видовдан се смета и за празник на очите, односно за празник што ги „отвара очите“. Празникот Видовдан е еден од најголемите меѓу ретките и исклучително добро сочувани празници од старата народна вера. Во христијанскиот календар нема светец со ова име, а пред повеќе од еден век, поточно во 1892 година, Српската православна црква првпат го вклучила како празник во своите календари, ставајќи го во заграда зад пророкот Амос и кнезот Лазар. чии култови негувале. Поради фактот што најважниот настан во српската историја во изминатите шест века, Косовската битка, се случила на Видовдан во 1389 година, историската реалност и народните обичаи и верувања се испреплетуваат, па косовскиот мит како најјасен знак на српскиот националната свест, развиена паралелно со паганските со култовите на старословенското божество Вида. Видот се сметаше за врховно божество, „Бог над боговите“, а сите други богови само полубогови. Се верувало дека Вид е сезнајно божество, па затоа Видовдан се смета и за празник на очите, односно за празник што ги „отвара очите“. Самото име на овој светител, Вид, во најголем дел ја определувало природата на обредите што се изведуваат на денот посветен на него. Беше, на пример, многу важно што ќе се види тој ден. Што би видел тогаш човекот, во тоа, според општо верување, подоцна ќе успее. Во селата под Фрушка Гора, на пример, утрото на празникот, селаните се миеле со роса и рекле: „О Видов, Видовдане, што видов со очи, со раце создадов“. Сличен обичај бил забележан и во Банатски Хера. Таму, на Видовдан, мајките ги носеа ќерките до оградата, а тие му се обраќаа на светителот: „Видо, Видовдан, што и да видам со очи, сѐ можам. Во некои области ги изнесувале на виделина нивните тапии и обврзници, во други ваделе пари од касата и ги пребројувале. Имаше многу постапки од ваков вид. Иднината можеше да се види на Видовдан. Имаше многу гатање и гатање тој ден. Како и во некои други прилики, тоа најчесто го правеа девојките со надеж дека ќе ја видат идната избраничка. Еве два примери од тој вид. Во босанската Краина, во пресрет на Видовдан, девојките береа црвени, но и сини цветови. Го ставија набраното цвеќе под перницата пред спиење и рекоа: „О, Вид, видено, о мој судија, ако мислиш оваа есен (да ме молиш), дојди вечерва, со првата санка на средбата.]]>
https://arhiva.kurir.mk/magazin/zivot-i-stil/deneska-se-slavi-srpskiot-praznik-vidovden-se-veli-deka-ova-e-praznik-koj-gi-otvora-ochite-obrnete-vnimanie-na-ova-2/feed/ 0
УТРЕ Е ВИДОВДЕН, ДЕВОЈКИТЕ ОВА ТРЕБА ДА ГО НАПРАВАТ ВЕЧЕРВА – ноќта пред празникот ќе им ја открие судбината https://arhiva.kurir.mk/magazin/zivot-i-stil/utre-e-vidovden-devojkite-ova-treba-da-go-napravat-vecherva-nokta-pred-praznikot-ke-im-ja-otkrie-sudbinata/ https://arhiva.kurir.mk/magazin/zivot-i-stil/utre-e-vidovden-devojkite-ova-treba-da-go-napravat-vecherva-nokta-pred-praznikot-ke-im-ja-otkrie-sudbinata/#respond Tue, 27 Jun 2023 13:14:41 +0000 https://kurir.mk/?p=850117

Видовден, еден од најголемите православи празници се празнува на 28 јуни. За Видовден кој посебно го слават Србите и Бугарите, се врзани многу интересни верувања, а на Видовден најмногу му се радуваат девојките, зошто ноќеска може да сонат со кого ќе се омажат. Имено се верува дека видовата трева, која од дамнина се сметала за билка за гатање, може да им открие кој ќе им биде младоженец. Пред Видовден девојките би требало видовата трева, парче леб и малку сол да ги стават под перница и да ги кажат зборовите: „Виде, Виде! Жити солта и лебот, земјата и небото, кажи ми кој ќе ми биде суден. Нека ми излезе на сон“. Таа според верувањето треба да го сони својот иден маж. Верувањето вели дека и мажените жени би требало видова трева да стават под перница пред празникот. Доколку нешто сонуваат таа ноќ, тоа ќе им се случи. Постои уште едно верување, а тоа е дека видовата тревата им помага на немажените за кратко време да го запознаат идниот сопруг. На свети Вид растата две видови треба, видовчица – со јакоцрвен и мал цвет и модар вид, со сличен цвет. Би требало да се пронајдат двете, да се наберат и да се стават под перница, а пред спиење да се изговори: „Свети Вид невидени, дојди драг мој судени, дојди ноќеска во мојот сон, дојди на мојот прв состанок“. Тие девојки, како што се верува веќе во наредните денови ќе го запознаат идниот маж. Инаку Свети Вит е роден во Сицилија, од славни, но неверни родители. Модест му беше учител, а Крискентија дадилка. Свети Вит се крсти мошне рано и уште во дванаесеттата година отпочна голем подвиг. Ангели му се јавуваа и го раководеа и го крепеа во подвигот, а и самиот тој беше светол и убав како Божји ангел. На судијата што го тепаше му се исуши раката, а тој со молитва му ја исцели. Татко му ослепе кога во неговата соба виде дванаесет Свети ангели на коишто „очите им беа како ѕвезди, а лицата како молњи“. Но Вит со молитва му го врати видот. Кога татко му сакаше да го убие, на Вит му се јави ангел и заедно со Модест и Крискентија ги пренесе во Луканија, на брегот на реката Силар. И овде Свети Вит покажа многубројни чуда над болните и демоноопседнатите. Повикан од царот Диоклецијан отиде во Рим, каде што го изгони злиот дух од царскиот син, за што царот не само што не го награди туку и луто го мачеше затоа што одби да им се поклони на глупавите идоли. Но од сите овие маки го избави Господ и со Својата невидлива рака го пренесе пак во Луканија, од каде и тој и Модест и Крискентија се преставија кај Господа. Моштите на Свети Вит почиваат во Прага.]]>

Видовден, еден од најголемите православи празници се празнува на 28 јуни. За Видовден кој посебно го слават Србите и Бугарите, се врзани многу интересни верувања, а на Видовден најмногу му се радуваат девојките, зошто ноќеска може да сонат со кого ќе се омажат. Имено се верува дека видовата трева, која од дамнина се сметала за билка за гатање, може да им открие кој ќе им биде младоженец. Пред Видовден девојките би требало видовата трева, парче леб и малку сол да ги стават под перница и да ги кажат зборовите: „Виде, Виде! Жити солта и лебот, земјата и небото, кажи ми кој ќе ми биде суден. Нека ми излезе на сон“. Таа според верувањето треба да го сони својот иден маж. Верувањето вели дека и мажените жени би требало видова трева да стават под перница пред празникот. Доколку нешто сонуваат таа ноќ, тоа ќе им се случи. Постои уште едно верување, а тоа е дека видовата тревата им помага на немажените за кратко време да го запознаат идниот сопруг. На свети Вид растата две видови треба, видовчица – со јакоцрвен и мал цвет и модар вид, со сличен цвет. Би требало да се пронајдат двете, да се наберат и да се стават под перница, а пред спиење да се изговори: „Свети Вид невидени, дојди драг мој судени, дојди ноќеска во мојот сон, дојди на мојот прв состанок“. Тие девојки, како што се верува веќе во наредните денови ќе го запознаат идниот маж. Инаку Свети Вит е роден во Сицилија, од славни, но неверни родители. Модест му беше учител, а Крискентија дадилка. Свети Вит се крсти мошне рано и уште во дванаесеттата година отпочна голем подвиг. Ангели му се јавуваа и го раководеа и го крепеа во подвигот, а и самиот тој беше светол и убав како Божји ангел. На судијата што го тепаше му се исуши раката, а тој со молитва му ја исцели. Татко му ослепе кога во неговата соба виде дванаесет Свети ангели на коишто „очите им беа како ѕвезди, а лицата како молњи“. Но Вит со молитва му го врати видот. Кога татко му сакаше да го убие, на Вит му се јави ангел и заедно со Модест и Крискентија ги пренесе во Луканија, на брегот на реката Силар. И овде Свети Вит покажа многубројни чуда над болните и демоноопседнатите. Повикан од царот Диоклецијан отиде во Рим, каде што го изгони злиот дух од царскиот син, за што царот не само што не го награди туку и луто го мачеше затоа што одби да им се поклони на глупавите идоли. Но од сите овие маки го избави Господ и со Својата невидлива рака го пренесе пак во Луканија, од каде и тој и Модест и Крискентија се преставија кај Господа. Моштите на Свети Вит почиваат во Прага.]]>
https://arhiva.kurir.mk/magazin/zivot-i-stil/utre-e-vidovden-devojkite-ova-treba-da-go-napravat-vecherva-nokta-pred-praznikot-ke-im-ja-otkrie-sudbinata/feed/ 0
Денеска се слави српскиот празник Видовден – се вели дека ова е празник кој ги отвора очите, обрнете внимание на ова! https://arhiva.kurir.mk/svet/region/deneska-se-slavi-srpskiot-praznik-vidovden-se-veli-deka-ova-e-praznik-koj-gi-otvora-ochite-obrnete-vnimanie-na-ova/ https://arhiva.kurir.mk/svet/region/deneska-se-slavi-srpskiot-praznik-vidovden-se-veli-deka-ova-e-praznik-koj-gi-otvora-ochite-obrnete-vnimanie-na-ova/#respond Tue, 28 Jun 2022 08:39:09 +0000 https://kurir.mk/?p=696714

Видот се сметаше за врховно божество, „Бог над боговите“, а сите други богови само полубогови. Се верувало дека Вид е сезнајно божество, па затоа Видовдан се смета и за празник на очите, односно за празник што ги „отвара очите“. Празникот Видовдан е еден од најголемите меѓу ретките и исклучително добро сочувани празници од старата народна вера. Во христијанскиот календар нема светец со ова име, а пред повеќе од еден век, поточно во 1892 година, Српската православна црква првпат го вклучила како празник во своите календари, ставајќи го во заграда зад пророкот Амос и кнезот Лазар. чии култови негувале. Поради фактот што најважниот настан во српската историја во изминатите шест века, Косовската битка, се случила на Видовдан во 1389 година, историската реалност и народните обичаи и верувања се испреплетуваат, па косовскиот мит како најјасен знак на српскиот националната свест, развиена паралелно со паганските со култовите на старословенското божество Вида. Видот се сметаше за врховно божество, „Бог над боговите“, а сите други богови само полубогови. Се верувало дека Вид е сезнајно божество, па затоа Видовдан се смета и за празник на очите, односно за празник што ги „отвара очите“. Самото име на овој светител, Вид, во најголем дел ја определувало природата на обредите што се изведуваат на денот посветен на него. Беше, на пример, многу важно што ќе се види тој ден. Што би видел тогаш човекот, во тоа, според општо верување, подоцна ќе успее. Во селата под Фрушка Гора, на пример, утрото на празникот, селаните се миеле со роса и рекле: „О Видов, Видовдане, што видов со очи, со раце создадов“. Сличен обичај бил забележан и во Банатски Хера. Таму, на Видовдан, мајките ги носеа ќерките до оградата, а тие му се обраќаа на светителот: „Видо, Видовдан, што и да видам со очи, сѐ можам. Во некои области ги изнесувале на виделина нивните тапии и обврзници, во други ваделе пари од касата и ги пребројувале. Имаше многу постапки од ваков вид. Иднината можеше да се види на Видовдан. Имаше многу гатање и гатање тој ден. Како и во некои други прилики, тоа најчесто го правеа девојките со надеж дека ќе ја видат идната избраничка. Еве два примери од тој вид. Во босанската Краина, во пресрет на Видовдан, девојките береа црвени, но и сини цветови. Го ставија набраното цвеќе под перницата пред спиење и рекоа: „О, Вид, видено, о мој судија, ако мислиш оваа есен (да ме молиш), дојди вечерва, со првата санка на средбата.]]>

Видот се сметаше за врховно божество, „Бог над боговите“, а сите други богови само полубогови. Се верувало дека Вид е сезнајно божество, па затоа Видовдан се смета и за празник на очите, односно за празник што ги „отвара очите“. Празникот Видовдан е еден од најголемите меѓу ретките и исклучително добро сочувани празници од старата народна вера. Во христијанскиот календар нема светец со ова име, а пред повеќе од еден век, поточно во 1892 година, Српската православна црква првпат го вклучила како празник во своите календари, ставајќи го во заграда зад пророкот Амос и кнезот Лазар. чии култови негувале. Поради фактот што најважниот настан во српската историја во изминатите шест века, Косовската битка, се случила на Видовдан во 1389 година, историската реалност и народните обичаи и верувања се испреплетуваат, па косовскиот мит како најјасен знак на српскиот националната свест, развиена паралелно со паганските со култовите на старословенското божество Вида. Видот се сметаше за врховно божество, „Бог над боговите“, а сите други богови само полубогови. Се верувало дека Вид е сезнајно божество, па затоа Видовдан се смета и за празник на очите, односно за празник што ги „отвара очите“. Самото име на овој светител, Вид, во најголем дел ја определувало природата на обредите што се изведуваат на денот посветен на него. Беше, на пример, многу важно што ќе се види тој ден. Што би видел тогаш човекот, во тоа, според општо верување, подоцна ќе успее. Во селата под Фрушка Гора, на пример, утрото на празникот, селаните се миеле со роса и рекле: „О Видов, Видовдане, што видов со очи, со раце создадов“. Сличен обичај бил забележан и во Банатски Хера. Таму, на Видовдан, мајките ги носеа ќерките до оградата, а тие му се обраќаа на светителот: „Видо, Видовдан, што и да видам со очи, сѐ можам. Во некои области ги изнесувале на виделина нивните тапии и обврзници, во други ваделе пари од касата и ги пребројувале. Имаше многу постапки од ваков вид. Иднината можеше да се види на Видовдан. Имаше многу гатање и гатање тој ден. Како и во некои други прилики, тоа најчесто го правеа девојките со надеж дека ќе ја видат идната избраничка. Еве два примери од тој вид. Во босанската Краина, во пресрет на Видовдан, девојките береа црвени, но и сини цветови. Го ставија набраното цвеќе под перницата пред спиење и рекоа: „О, Вид, видено, о мој судија, ако мислиш оваа есен (да ме молиш), дојди вечерва, со првата санка на средбата.]]>
https://arhiva.kurir.mk/svet/region/deneska-se-slavi-srpskiot-praznik-vidovden-se-veli-deka-ova-e-praznik-koj-gi-otvora-ochite-obrnete-vnimanie-na-ova/feed/ 0
Денеска е Видовден: Еве што треба да направат девојките https://arhiva.kurir.mk/magazin/zivot-i-stil/deneska-e-vidovden-eve-shto-treba-da-napravat-devojkite/ https://arhiva.kurir.mk/magazin/zivot-i-stil/deneska-e-vidovden-eve-shto-treba-da-napravat-devojkite/#respond Thu, 28 Jun 2018 07:24:48 +0000 https://kurir.mk/?p=70554

Видовден, еден од најголемите православи празници се празнува на 28 јуни. За Видовден кој посебно го слават Србите и Бугарите, се врзани многу интересни верувања, а на Видовден најмногу му се радуваат девојките, зошто ноќеска може да сонат со кого ќе се омажат. Имено се верува дека видовата трева, која од дамнина се сметала за билка за гатање, може да им открие кој ќе им биде младоженец. Пред Видовден девојките би требало видовата трева, парче леб и малку сол да ги стават под перница и да ги кажат зборовите: „Виде, Виде! Жити солта и лебот, земјата и небото, кажи ми кој ќе ми биде суден. Нека ми излезе на сон“. Таа според верувањето треба да го сони својот иден маж. Верувањето вели дека и мажените жени би требало видова трева да стават под перница пред празникот. Доколку нешто сонуваат таа ноќ, тоа ќе им се случи. Постои уште едно верување, а тоа е дека видовата тревата им помага на немажените за кратко време да го запознаат идниот сопруг. На свети Вид растата две видови треба, видовчица – со јакоцрвен и мал цвет и модар вид, со сличен цвет. Би требало да се пронајдат двете, да се наберат и да се стават под перница, а пред спиење да се изговори: „Свети Вид невидени, дојди драг мој судени, дојди ноќеска во мојот сон, дојди на мојот прв состанок“. Тие девојки, како што се верува веќе во наредните денови ќе го запознаат идниот маж. Инаку Свети Вит е роден во Сицилија, од славни, но неверни родители. Модест му беше учител, а Крискентија дадилка. Свети Вит се крсти мошне рано и уште во дванаесеттата година отпочна голем подвиг. Ангели му се јавуваа и го раководеа и го крепеа во подвигот, а и самиот тој беше светол и убав како Божји ангел. На судијата што го тепаше му се исуши раката, а тој со молитва му ја исцели. Татко му ослепе кога во неговата соба виде дванаесет Свети ангели на коишто „очите им беа како ѕвезди, а лицата како молњи“. Но Вит со молитва му го врати видот. Кога татко му сакаше да го убие, на Вит му се јави ангел и заедно со Модест и Крискентија ги пренесе во Луканија, на брегот на реката Силар. И овде Свети Вит покажа многубројни чуда над болните и демоноопседнатите. Повикан од царот Диоклецијан отиде во Рим, каде што го изгони злиот дух од царскиот син, за што царот не само што не го награди туку и луто го мачеше затоа што одби да им се поклони на глупавите идоли. Но од сите овие маки го избави Господ и со Својата невидлива рака го пренесе пак во Луканија, од каде и тој и Модест и Крискентија се преставија кај Господа. Моштите на Свети Вит почиваат во Прага.]]>

Видовден, еден од најголемите православи празници се празнува на 28 јуни. За Видовден кој посебно го слават Србите и Бугарите, се врзани многу интересни верувања, а на Видовден најмногу му се радуваат девојките, зошто ноќеска може да сонат со кого ќе се омажат. Имено се верува дека видовата трева, која од дамнина се сметала за билка за гатање, може да им открие кој ќе им биде младоженец. Пред Видовден девојките би требало видовата трева, парче леб и малку сол да ги стават под перница и да ги кажат зборовите: „Виде, Виде! Жити солта и лебот, земјата и небото, кажи ми кој ќе ми биде суден. Нека ми излезе на сон“. Таа според верувањето треба да го сони својот иден маж. Верувањето вели дека и мажените жени би требало видова трева да стават под перница пред празникот. Доколку нешто сонуваат таа ноќ, тоа ќе им се случи. Постои уште едно верување, а тоа е дека видовата тревата им помага на немажените за кратко време да го запознаат идниот сопруг. На свети Вид растата две видови треба, видовчица – со јакоцрвен и мал цвет и модар вид, со сличен цвет. Би требало да се пронајдат двете, да се наберат и да се стават под перница, а пред спиење да се изговори: „Свети Вид невидени, дојди драг мој судени, дојди ноќеска во мојот сон, дојди на мојот прв состанок“. Тие девојки, како што се верува веќе во наредните денови ќе го запознаат идниот маж. Инаку Свети Вит е роден во Сицилија, од славни, но неверни родители. Модест му беше учител, а Крискентија дадилка. Свети Вит се крсти мошне рано и уште во дванаесеттата година отпочна голем подвиг. Ангели му се јавуваа и го раководеа и го крепеа во подвигот, а и самиот тој беше светол и убав како Божји ангел. На судијата што го тепаше му се исуши раката, а тој со молитва му ја исцели. Татко му ослепе кога во неговата соба виде дванаесет Свети ангели на коишто „очите им беа како ѕвезди, а лицата како молњи“. Но Вит со молитва му го врати видот. Кога татко му сакаше да го убие, на Вит му се јави ангел и заедно со Модест и Крискентија ги пренесе во Луканија, на брегот на реката Силар. И овде Свети Вит покажа многубројни чуда над болните и демоноопседнатите. Повикан од царот Диоклецијан отиде во Рим, каде што го изгони злиот дух од царскиот син, за што царот не само што не го награди туку и луто го мачеше затоа што одби да им се поклони на глупавите идоли. Но од сите овие маки го избави Господ и со Својата невидлива рака го пренесе пак во Луканија, од каде и тој и Модест и Крискентија се преставија кај Господа. Моштите на Свети Вит почиваат во Прага.]]>
https://arhiva.kurir.mk/magazin/zivot-i-stil/deneska-e-vidovden-eve-shto-treba-da-napravat-devojkite/feed/ 0