Сигурно неколку пати сте присуствувале на овој народен обичај при раѓањето на дете – кинење на кошулата на таткото кога ќе се роди детето.

Има различни мислења, а ова се дел од толкувањата.

Една од најприфатените теории е дека со текот на времето секоја маица или кошула се истенчува и кине. Затоа, со кинење на старата маица или кошула, новиот татко е принуден да купи нова, бидејќи секоја нова кошула претставува нова сила, па кога ќе се роди дете, соседите, роднините, кумовите и пријателите брзаат да ја искинат таа маица или кошула на новиот татко со зборовите: „Да го искинеме ова, смени уште многу, ти и твоето дете да имате сила и нови умови, додека сте живи и здрави.“

Она што го знаеме е дека овој обичај потекнува од античкото минато, кога децата не се раѓале во породилиштата, туку дома, во полињата, во шумата и на други места. Кога немаше, како денес, секаква опрема за бебиња, новороденчето при раѓањето морало да биде завиткано во парче ткаенина за да се заштити од студот.

Во случај да не била подготвена крпата за виткање, машката кошула била најпогодна за таа намена. Се избегнувала женска облека за повивање, бидејќи жените се сметале за нечисти 40 дена по породувањето. Затоа и се кине машката кошула, за да се завитка новороденчето.

Постои верување дека кинењето треба да покаже дека енергетската аура на таткото, облеката што ја носел досега, веќе не е соодветна покривка, т.е. дека само раѓањето на детето мора да доведе до негова психолошка промена. Како што змијата ја менува старата кожа за нова, така и мажите мора да бидат подготвени за промена и за нова улога – улога на татко.

Исто така, постои верување дека само мажите треба да ги кинат машките кошули и маици, бидејќи на тој начин си носат среќа еден на друг и можност наскоро да станат татковци на здрави деца. Се верува дека ако земат парче кошула од новиот татко, ќе добијат дете од ист пол.

Што и да е вистина, овој обичај навестува радост и среќа поради раѓањето на нов живот.