Повеќето луѓе можат да го визуелизираат најдобриот оброк што некогаш го јаделе или лицето на некој близок, но има и такви кои не можат.

Тоа е феномен наречен афантазија, кој се опишува како „неспособност да се создаде визуелно искуство кога размислувате за работи во нивно отсуство“, а луѓето кои ја имаат обично не можат да ги замислат ликовите или ситуациите.

Луѓето со афантазија сочинуваат 3 до 4 отсто од светската популација, вели д-р Адам Земан, кој разговарал со повеќе од 10.000 од нив.

Како да знаете дали имате афантазија?

Во далечната 1973 година, психологот Дејвид Маркс развил прашалник што ги тера луѓето да визуелизираат различни сценарија и потоа да ги оценуваат нивните способности, а тоа може да покаже дали имаат афантазија.

Замислете изгрејсонце.

Можете ли да замислите дека сонцето изгрева над хоризонтот во облачно небо?
А сонцето да изгрева додека небото е ведро и сино?
Можете ли да ги видите облаците и бурата со молњи?
А виножитото што се протега низ небото?

Оценете ги способностите врз основа на скалата:

Воопшто нема слика.
Темна и нејасна слика.
Донекаде јасна и живописна слика.
Јасна и живописна слика.
Совршено јасна и живописна слика, речиси како да ја гледате.

Како луѓето добиваат афантазија и дали може да се промени?

Ако не можевте да замислите ниту една слика, големи се шансите да имате афантазија, што обично е нешто со кое луѓето се раѓаат и има врска со генетските предиспозиции.

Иако некои луѓе се обиделе, тоа не може да се врати назад, но тоа не значи дека не можете да бидете креативни со него.

Некои луѓе со афантазија се насочуваат кон кариера во попрактични области, но има и такви кои се занимаваат со пр. со пишување или дури и цртање.

Еден забележлив исклучок од ова правило е Глен Кин, аниматорот кој ја нацртал Ариел од Малата сирена, кој вели дека не може да ја замисли во својата глава, иако тој ја создал.

Тој вели дека нема визуелна идеја за тоа што ќе нацрта додека не го види на хартија, туку едноставно оди со концептот за тоа што сака да нацрта.