Православна црква денеска го празнува денот на Светиот маченик Лонгин Сотник, кој во црковниот календар е запишан како црна буква, но има еден важен обичај поврзан со овој ден.
Светиот маченик Лонгин беше првиот офицер кој по Христовото страдање ја соблече војничката униформа и се оддалечи од светот заради Христа. Тој беше капетан, водач на војниците кои присуствуваа на распнувањето на Исус Христос на Голгота, за што сведочат евангелистите Матеј, Марко и Лука. Како жив сведок на Христовото воскресение, тој обрати многу незнабожци во вистинската вера.
Верувања поврзани со овој празник
Сите верници денеска треба да одат во црква, да се молат и да запалат свеќа за здравјето на сите луѓе, а на пат кон дома да му помогнат на првиот што ќе го сретнат.
Преданието вели дека во тој случај овој светител за возврат ќе ги исполни молитвите и ќе даде здравје и благосостојба.
Дал вид на слепа вдовица и направила чудо за неа
Докажаниот метод на нашиот студент им помогна на илјадници луѓе да го подобрат видот – ги полуди сите во регионот
По долго време по смртта на Лонгин, како што напишал неговиот биограф, една вдовица ослепела во Кападокија. Бидејќи лекарите не можеле да и помогнат, таа со синот отишла во Ерусалим да се поклони на светите места. Само што пристигнале, нејзиниот син одеднаш се разболел и починал.
Во таа голема тага ѝ се јави св. Лонгинус ја утеши ветувајќи ѝ дека ќе и го врати видот и ќе и го покаже нејзиниот син во небесна слава. Светецот ја упати зад градските ѕидини, на ѓубриштето, таму да си ја ископа главата. Тркалајќи по ѓубрето, вдовицата во еден момент ја допрела главата на светиот маченик и веднаш го добила видот. Исполнета со радост, ја зеде главата на светителот, ја изми, ја запали и ја стави во својот стан како најголемо богатство.
Каква судбина го снајде Лонгин?
Тој беше глава на војниците, односно стражата која го чуваше Христовиот гроб. Кога еврејските старешини дознале за Христовото воскресение, ги поткупиле војниците да ја шират лажната вест – дека Христос не воскреснал, туку дека неговите ученици го украле. Се обиделе да го поткупат и Лонгинус, но тој не се согласил на тоа.
Тогаш еврејските старешини сакале да го убијат, но тој дознал за тоа и заедно со двајца негови другари го соблекол воениот појас, отишол кај апостолите и се крстил, а потоа тајно го напуштил Ерусалим и се преселил во Кападокија.
Таму се посвети на постот и молитвата. Потоа се преселил во селото кај татковиот имот, но и таму не го оставиле сам. Откако дознал каде е Лонгин, Пилат испратил војници да го отсечат, но светителот се погрижил за тоа со својот дух.
Излегол да ги пречека своите џелати и ги запрел во својот дом без да им каже кој е. Добро домаќините војници отидоа да спијат, а свети Лонгин цела ноќ се молеше подготвувајќи се за смрт. Утрото ги донел своите двајца пријатели, облечени во бели погребни одежди, ги поучил своите домаќини и им го покажал местото на еден рид, каде што ќе биде погребан.
Потоа им пријавил на војниците и им рекол дека е Лонгинус, кого го барале. Војниците биле збунети и засрамени и не ни помислувале да го исечат, но светителот барал од нив да ја исполнат заповедта на нивниот старец. Тогаш Лонгин и двајца негови придружници исто така беа исечени. Војниците ја однеле главата на Лонгин кај Пилат, кој им ја предал на Евреите, кои ја закопале во ѓубрето надвор од градот.
