На 25 јули 1925 година во Скопје е родена Невена Георгиева Дуња (на спомен обележјето им друг датум на раѓање) , млада македонска партизанка во НОВ, која загинала на 6 декември 1942 година кај велешкото село Папрадиште, кога партизанскиот одред „Димитар Влахов“ бил нападнат од бугарската полиција.

Дуња е учесник во НОБ од почетокот, односно од 1941 година и на 16 години била најмладата партизанка во Првиот скопски партизански одред и прва жена партизан во партизанските одреди на Македонија.

Дуња станува борец на Скопскиот партизански одред при неговото создавање на 22 август 1941 година. По расформирањето на Одредот во ноември 1941, таа заминала во Велес, а потоа во Струмица. Помагала во подготовките на Струмичкиот партизански одред во летото 1942 година. Во мај 1942, во отсуство, таа била осудена на 7 години строг затвор, а во септември 1942 година станала борец на Велешкиот партизански одред „Димитар Влахов“.

Загинала во судир со бугарската полиција и велешката контрачета. Откако тешко ја раниле, ѝ ја отсекле главата и ставена на кол ја шетале низ велешките села за да се заплаши востанатиот народ. За страв пак на граѓаните на Велес, нејзината глава ја ставиле во еден централен излог.

Во чест на Невена Георгиева се испеани неколку песни од НОВ, меѓу кои се и песните „По поле одат аргати“ и „Пуста останала таја контра чета“.

Во скопскиот Жена-парк има спомен-обележје за Невена Георгиева-Дуња.