Со својот труд и талент Миодраг Радоњиќ ја стекна почитта на колегите и наклонетоста на режисерите. Денес, како еден од најпопуларните актери, на својот син може да му дозволи удобен живот, каков што тој немал како дете. Растејќи во бурните деведесетти, вели тој, се сеќава на лошите вести од малите екрани и сиромаштијата, кои оставија многу семејства во темнина.
Иако неговите родители се обиделе да ги заштитат нивните синови Миодраг и 18 месеци постариот Милош од болната реалност, актерот уште како момче почувствувал што значи да се живее во воени услови и под санкции.
-Се сеќавам дека кога почна Дневник, родителите веднаш нè ставија во друга соба бидејќи тогашните вести беа крајно вознемирувачки. Главно, имаше приказни од бојното поле. На некој начин, јас и брат ми се спасивме од сето тоа, изјави Радоњиќ, кој живеел во куќа со родителите, братот Милош, бабата и дедото, пред сите заедно да се преселат во Коњарник во 1993 година.
Детството и училишните денови ги поминал во овој дел на Белград. Како што еднаш изјави за медиумите, тогаш немал пари ни за ужина.
-Јас и брат ми добивавме пари од нашите родители, тоа беше доволно за да се купат кифла и јогурт. Земавме една кифла и ја полневме со мајонез, сенф и кечап за да не биде целосно празна. Немаше филе и сирење. Во тоа време никој не се издвојуваше од моите врсници, сите бевме во иста ситуација. Никој не носеше поскапи патики од другите, но сите живеевме во илузија дека сето тоа е толку нормално, изјави актерот.
