Актерката Паулина Манов во филмот „Тома“ ја игра Лилјана, сопругата на докторот кој го лекува Тома Здравковиќ, а тој ѝ ја посветува песната „За Љиљану“.
По 25 години актерката ја промени бојата на косата, од црвенокоса стана бринета поради улогата на Љиљана во филмот „Тома“.
Актерката, голема поддршка во се’, добива од сопругот и драмскиот писател Владимир Ѓурчевиќ, со кого ги има ќерката Мина (12) и син Растко (8).
Двојката, која е во брак 13 години, открива дека е многу полесно кога двајцата партнери се занимаваат со уметност.
Тогаш постои разбирање на целиот процес, создавање улога, текст, насока. „Но, ние не си помагаме еден на друг во бизнисот. Власта гледа на сценариото од сосема поинаков агол од мене – изјави претходно Паулина за „Глорија“.
Денес тие се посветени родители на воспитувањето на децата, кое им е најважно. Мина е повеќе од уметнички тип и е фокусирана на општествените науки, додека Растко има инженерски мозок и е многу заинтересиран за археологија.
Актерката Паулина Манов признала во една прилика дека со години се бори со дислексијата. Актерката откри дека со години се бори со дислексија, нарушувања на читањето или разбирањето и признала дека тоа и создава проблеми на работа и дека често и е непријатно поради тоа.
– Не ми е дијагностицирана, бидејќи во мое време, кога одев во основно училиште, во осумдесетите, не се знаеше дека воопшто постои и дека може да се дијагностицираат потешкотии во читањето. Се чувствував како да не знаеш да читаш и тоа е тоа.
Вежбај повеќе, работи понапорно и готово – изјави таа како гостин на РТС, додавајќи дека поради тоа често доживува непријатни ситуации: – А кога имаме проби за читање, секогаш е голема непријатност бидејќи се потам и тоа го гледам во во очите на колегите и директорот чекам да помислат:
„Како згрешивме, кој ја покани оваа жена? Па, таа не знае ни да чита, а камоли да глуми. „И на почетокот ми беше многу непријатно, а потоа го вежбав, вежбав, вежбав, за да им покажев како всушност знам да читам.
А потоа вежбам да читам, се преправам дека читам, всушност учам напамет и потоа ми се допаѓа: „Ха, колку убаво читам“… Она што може да биде таму, па дури и да биде непријатно, може да биде смешно, бидејќи мозокот работи“, признала актерката.