Во документарниот филм „Држи ме право“ на Даниела Штајнфелд таа раскажува досега непознати детали од сексуалниот напад кој го доживеала од како што изјави пред една недела, Бранислав Лечиќ, но исто така и објасни како успеала да се справи со траумата и да се излечи.

На почетокот на филмот, Даниела објаснува зошто решила да побегне од Србија.
– Човекот што ме силуваше е многу познат во Србија, поради неговата моќ и популарност, нема да биде безбедно да кажам кој е тој. Тоа би ме довело себеси и моето семејство во опасност. Така да, само заминав, на почетокот на популарноста и развивањето на мојата кариера. Заминав мислејќи дека одам во нова земја каде што ќе започнам од почеток и дека никогаш повеќе нема да размислувам за тоа. Не бев свесена каква траума доживеав. Требаше да зборувам за сè и си помислив, ако направам нечија туѓа приказна, тогаш ќе се слушне и мојата приказна – рече Даниела, а потоа го сподели видеото што го сними еден ден по силувањето.

– Нешто страшно се случи синоќа. Сè уште сум збунета и во шок. Требаше да почувствувам дека тој го режира ова, тој ми зборуваше од 2010 година дека ме сака. Му реков дека не го сакам. Јас исто така реков дека не сум заинтересирана, дека имам момче, дека не сакам никаква врска со него, што беше случај – започна Даниела, а потоа ги раскажа ужасните моменти од нападот:

– Му реков да застане цело време, дека се плашам, дека не сакам, толку пати му реков „не“. Ме турна кон ѕидот, почна да ме гали и да ме допира по целото тело, ми ја стави раката во панталоните. После тоа, тој постојано се обидуваше да го омаловажува она што се случи и се преправаше дека сè е во ред. Кога се вративме, неговата сопруга цело време се јавуваше, а тој само ме држеше за рака и рече колку е среќен и благодарен, ми се насмевнуваше. Тој ме замоли да му пеам, и јас тоа го направив. Во тој момент, јас веќе не бев човечко суштество. Сè уште се сеќавам на моментот кога излегов од неговиот автомобил и ги ставив нозете на земја. Мислев колку е прекрасно да се биде жив и сè беше готово.

Даниела рече дека неколку дена по нападот, сметала дека ќе биде добро. Дека сè е во минатото и дека тој ќе може да продолжи со својот живот нормално.

– Дури бев еуфорична и целосно негирав што ми се случи. И тогаш, по некое време, одеднаш ми се појави сликата на тој ѕид и како изгледаше сето тоа. Се чувствував како да ме силува одново и одново. Ретроспективите од таа вечер беа најстрашното нешто што сум го доживеала. После тоа, не можев да бидам во автомобил, да патувам, да разговарам со странци, да одам на аудиции, да се обидам да направам кариера од Америка.

Актерката откри дека поминувала низ целосно негирање на сè што и се случило и дека во еден момент планирала да изврши самоубиство.