Асим Угљен, познатиот хрватски актер, се бори со алопеција, која оставила силни траги на неговата глава и му го сменила личниот опис.

Во својата исповед, тој открил дека „луѓето не можат да ја разберат болеста“ и дека тој се бори со тешка дијагноза.

По Оскарите, каде имаше скандал токму поради шеги за останување без коса, еве што вели Асим:

„Кој немал алопеција, нема поим како тоа влијае на животот, особено на оние околу вас. За жал, јас знам“.

-Ова е мојата алопеција ареата. Вака изгледа кога лошо ќе ве нападне. Верувајте ми, НИКОЈ не сака да изгледа вака. Но, тоа е реалноста, така изгледате кога напаѓа таа болест. И едноставно не е пријатно да се гледате себеси така. Да беше класична ќелавост (а класичната машка ќелавост спаѓа под алопеција), никој не би се грижел. Но, за жал, не е. Вака не изгледа класичната ќелавост, ја започна својата објава Асим.

„Прво и основно, смирете се. Алопеција не е нешто што ќе ве убие или ќе ве боли. Ќе умреш со неа, но нема да умреш од неа. Мора да научите да живеете со алопецијата“– напиша актерот.

– И првиот чекор е да се смириме. Менталниот мир е неверојатно важен во борбата против оваа болест. Најдете нешто што ве прави среќни. Било што. Справете се со тоа. Опуштете се. Проветрувајте ја главата. Не размислувај за неа. Знам дека тоа те прави нервозен, но само ќе те влоши, а ти не го сакаш тоа. Ќе го решиш. Само опуштете се. Второ, најдете некоја физичка активност која ве прави среќни и правете ја СЕКОЈ ДЕН. Буквално. Веслањето, скијањето и качувањето ми помогнаа. Веслање најмногу, бидејќи во мене има мир кој ретко може да предизвика нешто. Не знам што те прави среќен, но ќе најдеш нешто. Најдете некоја физичка активност која ве прави среќни, релаксирани и го тера вашето тело да се движи. Ова ќе го подигне вашето ниво на хормони потребни за раст на фоликулите на косата и брадата. Успева, верувајте ми, додаде тој.

„Вистина е дека ретко сум бил исфрлен од рамнотежа од нешто како сега со алопеција. Ретко чувствував толкава количина на гнев, бес и беспомошност. Ја сакам мојата работа, но буквално ја сакам. И идејата дека никогаш повеќе нема да се занимавам со тоа беше страшна. И не сакав да глумам без брада и коса, ќелав, со дупчиња по целата глава. Се заколнав дека никогаш повеќе нема да влезам во кадар ако не ја победам алопецијата. И се заколнав дека ќе ја пуштам долгата брада и долгата коса и ќе ја врзам во реп ако успеам да ја победам“ – истакна тој.

-Бев убеден дека нема да победам. Секое будење беше агонија. Дали ќе се разбудам со нови дупки. И тие често беа таму, нови, наутро. Или се зголемија старите. Галопирачка алопеција. Бев луд. Луд како бесно куче. Станував зло. Ми се гадеше од тоа, но тоа чувство на беспомошност го извади сето најлошо од мене, рече тој и додаде дека само се влошува и полошо.

По агонијата, денес актерот е многу подобар. Пуштил брада и ја контролира болеста. Лошите времиња се зад него и тој вели дека е среќен.