Дали Џек Досон (кој го игра Леонардо ди Каприо) непотребно умре во филмот „Титаник“ кога реши да не се качува на дрвената врата со својата сакана Роуз (Кејт Винслет)?
Фановите долго дебатираа дали Џек можел да се качи на дрвената врата и потенцијално да се спаси од драматично хипотермично давење откако бродот потонал.
Уморен од бескрајната дебата, режисерот на филмот, Џејмс Камерон, реши да даде дефинитивен одговор.
На турнејата на која го промовираше неговиот нов филм „Avatar: Path of Water“, Камерон ги потсети сите дека секогаш велел дека Џек мора да умре поради драмата. Впрочем, тоа се Ромео и Јулија од Северен Атлантик.
Но, сега Камерон изјави за Торонто Сан дека направил научна студија за да докаже „еднаш засекогаш“ дека Џек не би преживеал дури и да се кренел на пловечката врата.
– Направивме научна студија за да ја завршиме целата оваа работа и да забиеме колец во нејзиното срце еднаш засекогаш – рече Камерон.
– Направивме темелна форензичка анализа со експерт за хипотермија кој го пресоздаде сплавот од филмот и ќе направиме мал документарец за тоа кој ќе излезе во февруари.
Тестот помина вака:
– Зедовме двајца каскадери кои беа со иста телесна маса, Кејт и Лео, ставивме сензори низ нив и внатре, а потоа ги пуштивме да влезат во ледената вода и тестиравме дали можат да преживеат користејќи различни методи. Одговорот беше – немаше начин и двајцата да преживеат. Само еден можеше да преживее.
Тој заклучок се разликува од оној до кој дојде ТВ-шоуто MythBusters, кое се обиде со ист вид на тестирање уште во 2012 година. Нивниот заклучок:
„Со сè што научивме, мислам дека смртта на Џек беше непотребна“, заклучи тогаш ко-водителот Џејми Хајнман.
Секако, сето тоа е ставено на страна, бидејќи Камерон ја контролирал приказната и имал поинаква визија. Според него, Џек „требало да умре“.
– Тоа е филм за љубовта и жртвата и смртноста. Љубовта се мери со жртва – рече Камерон.
Тој се надева дека по специјалното издание на National Geographic во февруари, заедно со 4К театарското реиздавање на „Титаник“, дебатата конечно ќе згасне.
– Можеби после 25 години нема да морам повеќе да се занимавам со ова прашање – се пошегува тој.
