Домашното, турско кафе, како што се нарекува, е пијалок кој традиционално се подготвува во секое домаќинство, најчесто се пие наутро и често се смета за мерка за вештина на готвачот. Ако е добро, на шега се вели дека домаќинката може да се „омажи“, што би требало да значи дека го погодила вистинскиот сооднос на кафе, вода и по потреба и шеќер.

Вообичаената постапка е да се прелива вода во ѓезве, да се додаде шеќер ако е потребно и да се загрее додека не зоврие.

Потоа се трга од оган, се истура малку од водата (за да се направи простор во тенџерето и да не се вари), се додава мелено кафе – една поголема лажичка кафе оди на 1 шолја вода. Ѓезвето се враќа на ринглата да се свари смесата, а потоа се истура остатокот од водата.

Друга варијанта е да не се одзема водата – ако ѓезвето е поголемо, па нема страв дека течноста ќе се излее кога ќе зоврие, кафето се истура веднаш и се остава да зоврие.

Ако им се верува на експертите, овој метод е погрешен. Како што велат, еден мал детал во подготовката, една „грешка“ и го менува вкусот.

– Кога ќе го истурите кафето во вода, не смеете да дозволите да зоврие на оган. Ако зоврие, пијалокот ќе има горчлив вкус – објасни основачот на компанијата „Roaster Coffee“.