Срѓан Митровиќ од Ниш се присети на своите воени денови со претседателот Вучиќ
Претседателот на Србија, Александар Вучиќ гостуваше во утринската програма на ТВ Пинк, каде зборува за важни теми за нашата земја, а во текот на емисијата се приклучил и неговиот пријател од војската.
Срѓан Митровиќ од Ниш се присети на своите воени денови со претседателот Вучиќ. Дојдов во Сараево на стража, ме чекаше војник и се испостави дека ќе бидеме во иста чета. По средбата ми рекоа дека еден човек ќе биде со мене, но тој е ѕвезда – изјави Митровиќ.
Митровиќ рече дека кога ќе сретнете некого денес, колку и да било тешко за време на војската, секогаш ќе биде убаво потоа. Имаше воени љубови, што се однесува до претседателот, едно време се зборуваше дека поради една девојка е подготвен да направи некои работи кои не се дозволени во ЈНА. Да излезеше без дозвола ќе ја прескокнеше оградата – рече тој.
Тој посочи дека дружењето со претседателот траела шест месеци. Кога се раздолживме, чував воени мечеви, тој подоцна ми рече да не доаѓам од Ниш само поради мечеви – истакна тој.
Митровиќ рече дека кога дознал дека Вучиќ доаѓа на аеродром, прашал дали може да го пречека.
Ми беше мило. Тоа не се опишува со зборови, тој остана истиот човек како што беше во Сараево пред 30 години – рече тој.
Колку ми е мило, тоа не се опишува со зборови. Војската беше школа на животот, таму созревавме. Ги следев неговите работи, кога беше министер за одбрана секогаш оставаше трага. Мило ми е што шест месеци бев со него во војска – изјави Митровиќ.
Вучиќ рече дека многу луѓе што ги познава денес станале многу експерти, како што е Митровиќ.
Беше подисциплиниран, луѓето што доаѓаат од југ се секогаш дисциплинирани. Тој е добар човек – изјави Вучиќ.
Имаше две касарни, а ние бевме двајца најдобри пријатели, тој требаше да биде играч од средниот ред, а јас добив специјална пешадија. Тоа беше касарна со најтешки тренинзи – се присетува претседателот.
Митровиќ откри дека претседателот побегнал од касарна , што и Вучиќ го потврди.
Со се чизми ја прегазив жичената ограда и ја преминав реката. Бевме млади, кратко траеше тој занес, мислиш дека можеш да стигнеш до ѕвездите. Ме фатија неколку пати – се присети Вучиќ.
