Не е лоша идејата за заеднички учебник, но тешко би се дошло до него во овие контексти и констелации. Првиот меѓу Франција и Германија е објавен во 2005 по 30 години разговори. Јасно ни е дека разликите нема да може да се надминат лесно меѓу перцепциите во различните земји, барем не за оваа генерација или некакви политички и комисиски одлуки да се пресликаат во учебниците. Тоа не може да функционира, рече Огнен Вангелов, член во македонскиот тим во заедничката македонско-бугарска Комисија за историски и образовни прашања.
Излезното решение, за што се залага и Комисијата, рече, е во мултиперспективност односно да се дадат варијантите на погледите на другите за конкретно прашање, не за сите туку за контроверзните за кои нема согласност.
-Меѓутоа за такво решение нема приемчивост и не е реално да се очекува, а дека треба да има, треба секогаш, но да постои волја, рече Вангелов во гостување во емисијата „24 Анализа” на Телевизија 24.
Комисијата со тимовите од двете земји досега имала 11 состаноци, а по шестиот состанок бугарските колеги, рече Вангелов, почнале да одбиваат во верзијата на нивниот записник да се користи придавката македонски и се повикуваат на Преспански договор со кој, според нив, се ограничува нејзината употреба за идентитетски прашања.
Барањата македонската страна да прифати бугарски корени на сопствениот идентитет и јазик, според Вангелов и според проф. Симона Груевска од Институтот за македонски јазик која учествуваше во емисијата, не е само дневна политика и поврзано со претстојните избори во Бугарија, туку се тврдења со долга традиција од стотина години кои се преповторуваат, а сега се објавуваат и во официјални документи, како што беше и објаснувачкиот меморандум до ЕУ.
