Откако го преземаа товарот на безусловната одбрана на Израел во неговата војна против Хамас и неговото вооружување, САД ризикуваат да ги отурнат од себе своите поддржувачи во арапскиот свет. Губење на влијание кое, според експертите, може да биде корисно за Русија и особено за Кина.

Вашингтон се обиде да ја изолира Москва, а до одреден степен и Пекинг, со преземање на водството во широката меѓународна коалиција за одбрана на Украина, но конфликтот меѓу Израел и палестинското исламистичко движење многу наликува на замка за американската дипломатија. Исто како и невозможниот консензус во Советот за безбедност на ОН, каде што минатата недела САД ставија вето на нацрт-резолуцијата поднесена од Бразил, критикувајќи го недостатокот на експлицитно повикување на „правото на Израел да се брани“.

САД подоцна лиферуваа друга нацрт-резолуција која го потврди „правото на самоодбрана на сите држави“, не само на Израел.

Повеќе од 1.400 лица се убиени во Израел од нападот на Хамас на 7 октомври, а локалните власти објавија за киднапирање на околу 220 заложници – Израелци, странци и лица со двојно државјанство.

Организацијата „Хамас“, која ја контролира Газа, вчера објави нови податоци за бројот на жртви – 5.791, меѓу кои 2.360 деца – од почетокот на израелското постојано бомбардирање на Појасот Газа во рамките на одмаздничките напади (по нападот во октомври 7 ).

„Непоколеблива“ поддршка

Во коментарите кои најверојатно се насочени кон арапскиот свет, Русија ги обвини САД дека го влошуваат конфликтот со зголемување на своето воено присуство на Блискиот Исток, а Кина го осуди американското вето.

Американските власти го отфрлија кинескиот и рускиот прекор, сомневајќи се дека Москва и Пекинг ќе се вклучат во истата интензивна дипломатија како државниот секретар Ентони Блинкен, кој направи молскавична турнеја низ 11 земји во регионот.

Меѓутоа, САД историски отсекогаш биле релативно изолирани во својата поддршка за Израел, иако засега нивните европски сојузници генерално му се придружуваат на американскиот претседател Џо Бајден во неговата „непоколеблива“ поддршка за израелскиот сојузник.

На почетокот на својот мандат, Џо Бајден ја игнорираше сложената ситуација на Блискиот Исток, гледајќи ја Кина како најголем долгорочен предизвик за САД.

-Тоа не е регион каде што САД сакаа да имаат силен белег и да бидат активно вклучени. Во исто време, овој претседател особено е длабоко ангажиран со Израел, рече Лесли Вињамури од лондонската тинк-тенк „Чатам Хаус“ (Chatham House).

Кина „е подготвена да види дека вниманието на САД се оттргнува од нејзината основна стратешка грижа“, се вели во извештајот.

„Поени за заработка“

-Никој не очекува Русија да постигне резултати, без разлика дали тоа е прекин на огнот или учество во преговори за заложниците, вели Јуџин Румер, кој ја предводи програмата за Русија во Фондацијата Карнеги за меѓународен мир.

„Од 2022 година, сè се вртеше околу Украина, па кога се случи оваа трагедија, тоа беше подарок за (рускиот претседател Владимир) Путин, бидејќи наеднаш фокусот се смени“, додаде тој.

Џо Бајден ја поврза Русија на Владимир Путин со палестинското исламистичко движење, велејќи во говорот минатата недела дека двете страни се обидуваат „целосно да ја уништат соседната демократија“.

Русија ги осуди овие изјави. Во Советот за безбедност на ОН, рускиот претставник Василиј Небензја ги обвини САД дека не реагираат на меѓународните повици за прекин на огнот.

Во меѓувреме, Кина и САД се обидуваат дипломатски да ја капитализираат кризата, а темата се очекува да биде во центарот на разговорите меѓу Ентони Блинкен и кинескиот министер за надворешни работи Ванг Ји за време на неговата посета на САД на крајот на неделата.

САД особено ја повикаа Кина да го искористи своето влијание врз Иран, сојузникот на Хамас.

Пекинг, кој експлицитно не го осуди нападот на Хамас, испрати пратеник во регионот кој ја потврди историската поддршка на Кина за палестинската кауза.

Според Џонатан Фултон од аналитичкиот центар Атлантскиот совет, Пекинг го гледа конфликтот како „можност да се освојат поени против САД“, најверојатно надевајќи се дека ќе ја добие поддршката од арапскиот свет додека Кина се соочува со обвинувања за геноцид врз муслиманите Ујгури.

Тој, сепак, верува дека главниот интерес на Пекинг за Блискиот Исток останува економски, бидејќи втората по големина економија во светот во голема мера зависи од увозот на нафта.

-Очигледно е подобро Кина да ги има САД заглавени на Блискиот Исток и Персискиот Залив, објаснува Фултон.(Франс прес/миа)