Магазинот „Њујорк тајмс“ одреди 9 европски фестивали кои им ги препорачува на секој турист. Меѓу нив е и нашата Галичка свадба.
Според секој стандард, Галичник, Македонија, е мало место, пишува репортерот на Њујорк тајмс, и продолжува: Само двајца жители живеат во ова планинско село, скриено во масивот Бистра, околу шест милји источно од албанската граница. За време на годишниот свадбен фестивал на селото – што се одржува за време на викендот кој е најблиску до 12 јули, или на Денот на Свети Петар за православните христијани – бројот на населението кулминира. Илјадници патници и сограѓани кои се враќаат ги исполнуваат инаку тивките куќи сместени на стрмните падини за тридневно збогатување на веселбата, обредите, поворките и ритуалите кои кулминираат со склучување на бракот на претходно избраната двојка која потекнува од Галичник.
-Фестивалот започна во 1950-тите, користејќи обичаи кои се стари со векови, вели Марко Бекриќ, внукот на единствените жители на годината.
Од мај до ноември, г-дин Бекриќ работи овде со туристи кои сакат да изнајмат велосипеди за возење и пешачки тури, но истовремено помага во управувањето со куќи и ресторани на семејството.
-Тоа започна така што луѓето од селото, кои емигрирале или се преселиле, можеле да се вратат, да стапат во брак и да ги продолжат нашите традиции. Во минатот се одржувале по десетици свадби во еден ден, вели Марко.
Очекуваните датуми за одржување на овогодишниот свадбен фестивал се петок, 13 јули – 15 јули. Кога сонцето ќе изгрее во петокот наутро, музичарите кои свират традиционални рогови и тапани – наречени зурли и тапани, коњите ги јаваат зетот и сватовите од неговата тајфа низ селото истовремено почитувајќи ги традиционалните обичаи го со години се прават, се јаде месо на скара, пиво и шишиња со локална ракија. Музиката, станува константен саундтрак на фестивалот: повик и одговор сплетен од генерации племенски ткаенини. Целата програма на закажани ритуали продолжува и во наредните два дена – секоја придружена со активности на мажи и жени, и девојки и момчиња во традиционални носии. Мажите носат дебели волнени панталони и кошули, а жените носат фустани постари од 300 години, кои се пренесуваат со генерации. Симболичките церемонии вклучуваат и знаме, пукање пушка, бричење на младоженецот на средсело, пешачење до гробиштата за да ги поканат мртвите на свадбата и испраќање на невестата на коњи, со мираз.
-Оваа церемонија е нешто што е само наше. Не може да се одземе, вели Тања Лепческа, чиј брат се ожени минатата година, а бидејќи нејзиниот татко потекнува од Галичник таа е можен кандидат за овогодинешната свадба.
Информации: galichnik.mk/GalichnikJ/.
