Лазо Средановиќ, еден од највлијателните творци на југословенската и српската популарна култура, почина во вторникот, на 11-ти октомври, во Клиничко-болничкиот центар Земун.

Тој беше стрип уметник, илустратор, карикатурист, графички дизајнер и културен работник, најпознат по хумористично-акциската стрип серија „Дикан и старите Словени“, од 1969 година најпопуларна во земјите од поранешна Југославија.

Лазо Средановиќ е роден во Никшиќ на 19-ти септември 1939 година. Во 1965-та година дипломирал на Академијата за применета уметност во Белград, отсек графика, во класата на таткото на српската графика, професорот Михајло Мика Петров.

Освен со стрипови, чија ѕвезда беше за најшироката публика, Средановиќ се занимаваше и со графички дизајн и илустрација на учебници, списанија и сликовници за деца. Редовно изложувал на многу салони за карикатура во земјата и странство. Од 1968 до 1990 година бил вработен како раководител на графички работи во Заводот за безбедност при Сојузното МВР. Неговата сопруга, академскиот уметник Миланка Средановиќ (1942-2011), беше истакнат моден дизајнер на СФР Југославија и сликарка, чии дела беа собрани во уметничката монографија „Миланка Средановиќ“ (2017). Во нивниот брак се родени ќерките Катарина и Тамара.

Лазо Средановиќ уште од мали нозе покажувал интерес за стрипот, карикатурата и илустрацијата, под влијание на предвоениот белградски стрип и Дизни, во време кога идеолошката и културната клима не поттикнувала такви тенденции. Првиот стрип го објавил како студент во детскиот весник „Пионири“ во Цетиње. За време на студиите во 1960-тите тој правел илустрации и карикатури за „Феријалац“, весникот на Југословенското саемско здружение. Таму редовно објавувал стрипови по сценарио на Петар Петровиќ – Пеца Марша, подоцна истакнат новинар на Студио Б и писател за деца.

Уметникот го црта стрипот „Дикан и старите Словени“ од 1969 година за „Политикин забавник“.

Дикан и неговиот вујко Вукоје веднаш станаа феномен на популарна култура низ Социјалистичка Федеративна Република Југославија.