Водителот Милан Калиниќ ја отвори душата и зборуваше за најтешкиот период во животот. Во новото издание на неговата емисија „Преживеани“ тој ја смени улогата со сопругата Сандра која овојпат се најде на водителското место.
Милан ја раскажал својата исповед за сообраќајната несреќа што ја доживеал со семејството кога биле на пат за Копаоник.
Страшната несреќа се случи во 2015 година, а Милан истакна дека тоа било многу трауматично за него и дека на почетокот мислел дека го уништил својот и животот на своите најблиски.
-Преживеавме тежок и стресен настан. Направив една работа кога многумина не можеа да ја преживеат. Тогаш сфатив колку се во животот може да се смени во секунда и колку е драгоцено да се ужива во секој момент и во секоја секунда, започна тој во емисијата „Преживеани“.
-Отидовме на скијање на Копаоник. Вук тогаш имаше три ипол години, а Тео шест ипол години, пред да почне на училиште. Прекрасен ден, но пред тоа падна снег. Снегот се топеше, а патот беше влажен. Тоа е за најлошо за возач. Дојдовме до Брус и наидовме на фатален свиок, инаку се нарекува Долг свиок. Локалните жители го нарекоа „Кривина на смртта“. Не брзав, возев нормално. Кога свртев, стиснав на гас мислејќи дека излегувам од кривината, но не беше така. Тоа беше доволно. Од спротивната страна имаше унгарски државјани во два автомобила. Првиот автомобил успеа да ме избегне, додека вториот автомобил имаше помалку вешт возач. Буквално имавме директен судир со автомобилите. Тоа е ужасен момент“, продолжи тој.
Од гледна точка на патникот, се сеќавам на еден тап удар и дека ти викнав: „Ах, Милане!“, продолжи неговата сопруга.
-Мислев дека убив човек. Тоа беше страшен удар. Автомобилот целосно се сврте обратно. Страшен момент. Тогаш човек не е самиот тој. Тогаш сфатив дека имав целосно разбирање за тоа што го слушаш кога има некоја страшна несреќа од која некој избегал. Не треба веднаш да ја осудувате таа личност. Затоа што во тој момент не ја контролирате ситуацијата. Ништо не ми се случи, само ја удрив раката, но тоа е таков стрес, како да го напуштате сопственото тело, како да сте во транс. Буквално, тогаш не сте одговорни за вашите постапки. Реагирав како што треба, но ги разбирам луѓето кои не реагираат така. Теа и Вук почнуваат да плачат и викаат, а ти си (и се обраќа на сопругата) во шок и хистерија. Бог го направи тоа, веројатно, од вистински причини.Сите испаднаа од тој автомобил, вели Калиниќ.
„Морав да бидам присебен поради децата. И двајцата имаа хематоми на главите. Раката ти беше отечена. Никој од луѓето кои дојдоа да помогнат не веруваше дека има преживеани. Сите испаднаа. Испаднаа скиите, куфери…“, додава Сандра.
-Ги гледам сите тие луѓе, се караат, шок… Приоѓам кон автомобилот и гледам, воланот му беше во градите на возачот. Беше наведнат над воланот и лежеше со отворени очи. Гледам мртов човек. Тоа е најлошиот момент во мојот живот. Гледам човек кој не дава знаци на живот, тој е мртов. Го гледам и си велам: „Убив човек“. Се свртев кон нашиот автомобил ги гледам Сандра, Теа и Вук и си велам дека си го уништив животот, на моите деца им го уништив животот. Тоа е шок во кој не знам што да правам, кому да помогнам. Со аголот на моето око гледам дека неговиот мал прст мрда како и целата рака. Само неколку секунди беше во шок, си дојде на себе. Брзата помош и полицијата се појавија со неверојатна брзина, беше искрен Калиниќ и додаде:
-Унгарецот кој беше зад воланот брзо беше пренесен во Белград. Поголема несреќа беше што тој бил инвалид кој имал операција на срцето и има само еден бубрег, а по несреќата имал внатрешно крварење. Докторот ми рече: „Милан, тој нема да преживее до Белград“. Петнаесет до дваесет дена колку што траеше тоа беа најголемата агонија во мојот живот“, изјави Милан.
Сепак, сè е добро што ќе заврши добро.
