Во топлите извори на Јелоустоун опстојуваат различни микроби, а некои од нив се клучни денес за откривање на новиот коронавирус.

Јелоустоун е одлично засолниште за микроскопски суштества. Во своите 10.000 хидротермални појави на фумарол, сулгурни калливи извори, топли извори, преживуваат различни микроби. Меѓу нив се невообичаени суштества кои микробиолозите ги нарекуваат екстрофили, а кои заземаат видно место помеѓу значајните научни откритија.

Во 1965 година, микробиологот Томас Брок во изворот Октопод забележал „розеви желатинозни маси, очигледно биолошко потекло, на неверојатно високи температури“. Овие влакнести организми преживеале на температура од 82 степени Целзиусови, што е изненадувачки, во време кога се сметало дека бактериите не може да преживеат на температура над 60 степени.

Брол се вратил на локацијата една година подоцна со студентот по име Хадсон Фриз и заедно собрале еден поинаков организам, жолтеникава бактерија склона кон загревање, која Брок ја нарекол Thermus aquaticus.

Со одгледувањето на бактеријата резултирала до ензими кои реплицираат ДНК при високи температури, а овој ензим ја направил полимеризацијата на ланецот да стане корисна. Денес клучна алатка во молекуларната биологија, синџирот на полимеризацијата му донесе Нобеловата награда за хемија во 1993 година на биохемичарот Кери Малис.

Моментално, оваа бактерија се користи за засилување на сигналот на вирусот во повеќето достапни тестови за Ковид-19, пишува National Geographic.

Откако новиот коронавирус го заобиколи светот, тестирањето стана срж на следењето и се надеваме на сопирање на напредокот на пандемијата. Процесот PCR, кој е од витално значење на тестот е релативно брз и едноставен, благодарејќи на групата бактерии кои живеат во термалните базени на Јелоустоун.

PCR технологијата помага во спасувањето животи“ – вели молекуларниот биолог Остин Шул од презберијанскиот колеџ во Јужна Каролина.